سینما مثبت: آنچه این روزها در فضای مدیریتی سینمای ایران حاکم است؛ بیش از آنکه نشانهای از یک رفتار معقول و مدیریتی را تداعی کند،نمایشگر نوعی نابلدی در مواجهه با افکار عمومی است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری_تحلیلی سینمامثبت،اول دی ماه بنیاد سینمایی فارابی به نقل از مدیرعامل این بنیاد خبر داد که در پی مطالبات برخی از سینماگران دستور داده شده تا همه قراردادهای چهار دهه اخیر این بنیاد و مؤسسه رسانههای تصویری به دقت بررسی و استدلالهای حقوقی سینماگران شنیده شود و سپس گزارش جامعی جهت طرح در هیئت امنای بنیاد آماده شود.
ظاهرا در این اقدام قرار است قراردادهای سرمایهگذاری، مالکیت و بهرهبرداری از آثار سینمایی که در طول فعالیت بنیاد سینمایی فارابی و مؤسسه رسانههای تصویری منعقد شده بررسی شود تا حدود، قلمرو و بازه زمانی حقوق منتقل شده به بنیاد سینمایی فارابی و مؤسسه رسانههای تصویری به صورت شفاف مشخص شود.
این دستورالعمل به قدری مبهم است که احتمالا فقط معدودی از اهالی سینما و تنظیم کنندگان خبر میدانند که ماجرا چیست! البته بعید است تنظیم کنندگان خبر هم بدانند که قرار است چه اتفاقی رخ دهد؟ اگر چنین اقدامی از حد یک کار فرمالیته فراتر رود، باید منتظر باشیم تا جزئیات قراردادهایی مشخص شود که بر مبنای آن مثلا به فیلمسازان مختلف وام داده شده و آنها هیچ گاه وامها را تسویه نکردهاند و در عوض مطالبات مالی فارابی،سهمی از فیلمهای کم ارزش و نفروش را به فارابی واگذار کردهاند و یا اساسا همان را هم واگذار نکردهاند! اگر این اتفاق به درستی رخ دهد؛ شفافیت جذابی بر فضای سینمای ایران حاکم خواهد شد اما احتمالا نمیتوان در انتظار چنین شفافیتی بود زیرا مدیرعامل فعلی فارابی در قبال حوزه مسوولیت فعلی خود هم شفافیت ندارد و مثلا زمانی که در سامانه ملی انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات درخصوص مجموعه تحت امر او از سه فیلمی که قرار است با موضوع جنگ دوازده روزه ساخته شود سوال میشود؛ فارابی پاسخ میدهد: اطلاعات این فیلمها ناموجود است!
وقتی حامد جعفری نمیتواند حوزه تحت مدیریت خود را سر و سامان بدهد و به راحتی مجموعه او دروغ میگویند؛ آیا میتوان امیدوار بود که به سراغ پروندههای چهار دهه فارابی برود و شفاف سازی کند؟
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاههای افراد،سازمانها و نهادهایی است که نام آنها در این مطلب آمده است.
