سینما مثبت: رئیس سازمان سینمایی به تازگی در سخنانی از ضرورت تاسیس اندیشکده سینما خبر داده است. این اظهارات در حالی بیان شده که به نظر نمی‌رسد تصمیم‌های حوزه تحت نظارت او ارتباطی با مباحث پژوهشی داشته باشد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینمامثبت،طبق سنتی غلط مسوولان هنگام حضور در برنامه‌های مختلف حتما باید سخنرانی کنند و حتما باید وعده‌ای را در این سخنرانی‌ها مطرح نمایند و از تاسیس و راه اندازی تشکیلاتی جدید خبر بدهند. این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که ساختار دولت به قدر کافی عریض و طویل هست که دیگر نیازی به گسترده‌تر کردن آن نباشد.
خزاعی اخیرا در مراسم اختتامیه اهدای جایزه پژوهش سال اعلام کرده: «مبنای هر حرکتی برای ماندگاری، پژوهش است. بسیاری از برنامه‌های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… اگر مبنای پژوهشی نداشته باشند، دچار نقصان شده و به افق پایدار منجر نمی شوند…برای رسیدن به توسعه سینمای ملی و ورود به بازار جهانی باید رویکرد پژوهش‌محور را مبنای کار خود قرار دهیم… باید تمام تصمیمات و برنامه های ما مبتنی بر کار پژوهشی باشد، چنین ساختار و رویکردی در سازمان سینمایی وجود دارد اما باید تقویت شود…. قطعا تاسیس اندیشکده سینما یک ضرورت است.اگر قرار است کارهای اساسی در سینما شکل گیرد، وجود یک اندیشکده سینمایی ضروری است ، به این منظور تصمیم داریم در شورای عالی سینما چنین طرح ماندگاری را پیگیری کنیم.»
البته که در اصل این صحبت‌ها شکی نیست اما نکته مهم این است که چنین موضوع‌هایی ربطی به سازمان سینمایی ندارد زیرا این سازمان عملا بر اساس تفکر حداقلی و نظر عده‌ای اندک فعالیت می‌کند و مسوولان سازمان سینمایی نیز ثابت کرده‌اند نه تنها به مشورت نیاز ندارند بلکه گوش شنوایی برای مشورت ندارند والا بدون وجود اندیشکده‌ها،منتقدان و رسانه‌های دلسوز همواره توصیه‌هایی را مطرح می‌کنند که هیچ‌گاه هم شنیده نمی‌شود.مثلا توصیه منتقدان دلسوز به خزاعی برای ادامه مسیر شفافیت و دسترسی به گردش آزاد اطلاعات یکی از این موضوع‌ها است که رئیس سازمان سینمایی از ابتدای تصدی این مسوولیت همچنان به آن بی‌توجه است.
از طرفی وقتی وزیر ارشاد به صراحت افتخار کرده و می‌گوید: که رئیس بسیج صدا و سیما و تهیه کننده گاندو و قلاده‌های طلا و نویسنده کیهان جزو مدیرانش است منظورش این است که کسب مقام و موقعیت بستگی به نزدیکی به هسته قدرت دارد.حالا اگر ده اندیشکده هم فعالیت کنند وقتی خروجی آن‌ها قابل استفاده نیست و تصمیم‌ها از مسیر دیگری گرفته می‌شود؛ وجود اندیشکده چه ضرورتی دارد؟
به نظر می‌رسد مشکل سینمای ایران مشکل اندیشکده نیست بلکه مشکل روشی است که اعتقاد به مشورت و توجه به توصیه‌های دلسوزان ندارد.
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاه‌های افراد،سازمان‌ها و نهادهایی است که نام آن‌ها در این مطلب آمده است.
