سینما مثبت: روز سه شنبه هفته گذشته بیست و یکم شهریور ماه به عنوان روز ملی سینما بیش از آنکه حال و هوای تبریک و شادباش داشته باشد، مناسبتی آمیخته به بیانیههای اغراق آمیز بود.فارغ از این روز که ظاهرا دیگر کارکردی در تقویم ندارد، در این ایام بخش عمدهای از جامعه سینمایی درگیر مسائل روزمره خود بودند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینمامثبت، در سالهای نه چندان دور جماعت روزنامه نگار، نویسنده،فیلمساز،سینماگر،برنامه ساز تلویزیون و مشاغلی از این دست افرادی بودند که چندان دغدغه معاش و نان شب نداشتند و بخش عمدهای از ذهن و انرژی خود را صرف خلاقیت و تولید آثار هنری میکردند. در آن ایام به واسطه ثبات نسبی شرایط اقتصادی و رونق فعالیتهای فرهنگی- هنری دست اغلب این جماعت به دهانشان میرسید و مشکلاتی مانند: نداشتن بیمه پایه برای آنها چندان جدی نبود. اما حالا چند سالی است با شدت گرفتن مشکلات اقتصادی، اهالی فرهنگ و هنر نیز به یکی از اقشار آسیب پذیر جامعه تبدیل شدهاند که مسوولان مرتبط به جای آنکه به دنبال فراهم آوردن زیرساختهای فعالیتهای خلاقه آنها باشند باید به دنبال تامین حداقلها از جمله بیمه تکمیلی برای آنها و چک و چانه زدن با بیمهها برای تخفیف به این جماعت باشند. البته گروهی از هنرمندان نیز هستند که فارغ از جمعیت اصلی هنرمندان شرایط مالی خوبی دارند اما وضعیت کلی جامعه هنری را میتوان از تماسهای این روزهای اهالی سینما دریافت که همه به دنبال ثبت نام بیمه تکمیل و بررسی اینکه کدام طرح بیمه به صرفهتر است هستند! در همین ایام خبر خوش مديرعامل صندوق اعتباري هنر هم این میشود که ثبت نام بيمه درمان تکميلي، عمر و حادثه هنرمندان داراي درجه يک هنري ۶۰ سال به بالا و همسر آنها رایگان شده و این یعنی بزرگترین امتیازی که اهالی هنر میتوانند از وزارت ارشاد دریافت کنند.
بهرحال تا زمانی که هنرمند درگیر معیشت و مسائل عادی و جاری زندگیاش است نمیتوان از او توقع خلق اثر هنری شاخص داشت و خروجی چنین شرایطی در بهترین حالت آثاری با حال و هوای کارمندی و محافظه کارانه است.