سینمامثبت: فیلم سینمایی جنگ جهانی سوم آخرین ساخته هومن سیدی اثری کنجکاوی برانگیز است که در کنار روایت قصه می‌تواند اثری صنفی نیز تلقی شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینمامثبت، ایده «فیلم در فیلم» بارها و بارها در سینمای جهان و ایران تکرار شده و آثار مختلفی با این رویکرد ساخته شده‌اند. از مهم‌ترین فیلم‌های ساخته شده در سینمای ایران می‌توان به دو فیلم با یک بلیت(داریوش فرهنگ)،سینما سینماست(سیدضیاالدین دری)، شبح کژدم (کیانوش عیاری) و… اشاره کرد.جنگ جهانی سوم هم اثری فیلم در فیلم است با این تفاوت که انتخاب بستری تاریخی برای فیلم در دست ساخت (موضوع جنگ جهانی دوم و هیتلر) بستری را فراهم کرده تا تصاویری جذاب و نامتعارف از فیلم تولید و عرضه شود که همین تصاویر کنجکاوی فراوانی را در مخاطب برای تماشای فیلم ایجاد می‌کند.حضور شخصیت صدام حسین در یکی از پلان‌های پایانی کار پازل کنجکاوی مخاطب را تکمیل و این سوال را به ذهن متبادر می‌کند که این فیلم توسط چه مجموعه‌ای در حال ساخت است؟ این دو شخصیت البته برای کارگردان بهانه‌ای است تا مفهوم «یکی شدن بازیگر با نقش»را القا کند و فاجعه‌ای که توسط شکیب رقم می‌خورد را با قوت بیشتری روایت نماید.
داستان فیلم پس از چهل دقیقه آغاز می‌شود و چهل دقیقه ابتدایی مقدمه چینی فیلم است. تا پیش از آن ارتباط «لادن» و «شکیب» مشخص نیست.
انتخاب روایت فیلم در فیلم یک خطر هم برای کارگردان داشته زیرا همه مخاطبان سینما به یک اندازه نمی‌توانند تعلیق «توقف تولید یک فیلم» را درک کنند و چنین اتفاقی فقط برای یک گروه فیلمسازی می‌تواند هولناک باشد.
انتخاب روایت فیلم در فیلم گاهی هم در فیلم مزیت است. مثل جایی که می‌خواهند شکیب را کتک بزنند اما به دلیل راکورد دار بودن او ناچارند این کار را انجام ندهند و همین مساله به طنزی ظریف در فیلم تبدیل می‌شود که البته صرفا برای اهالی سینما قابل درک است.
فیلم ورای تمام مفاهیم آن اثری «صنفی» نیز محسوب می‌شود! خانه سینما و انجمن بازیگران می‌توانند در حمایت و تایید فیلم بیانیه بدهند زیرا فیلم به خوبی دردسرهای استفاده از نابازیگر در یک اثر سینمایی را به تصویر می‌کشد و از این جهت اثری قابل تامل است.
