سینما مثبت: سال ۱۴۰۱ در حالی به پایان رسید که حوادث نیمه دوم این سال که با درگذشت دردناک مهسا امینی دختر جوان اهل سقز رخ داد، فضای اجتماعی و فرهنگی کشور را نیز تحت الشعاع قرار داد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینمامثبت، نیمه دوم سال ۱۴۰۱ در کنار تمامی بحران‌‌ها، اتفاق‌های تلخ،دستگیری هنرمندان،ممنوع الخروجی سینماگران و… شاهد یک رویداد نیز بود که در سایه این اتفاق‌ها دیده نشد: پخش سریال آزادی مشروط با موضوع کرونا. سریالی که عملا تاریخ مصرف آن گذشته بود و نه مخاطب مردمی چندانی دست و پا کرد و نه مانند دیگر آثار ده نمکی مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت و عملا درگیری مردم و رسانه‌ها با حوادث نیمه دوم سال ۴۰۱ نیز سبب شد تا مورد نقد و بررسی جدی قرار نگیرد.
این سریال در حالی به تولید و پخش رسید که طبق اطلاعات رسیده به سینما مثبت فیلم‌نامه آن در مراحل اولیه بررسی جهت تولید رد شده بود اما ده نمکی از این اتفاق ناامید نشد و با پیگیری‌های ویژه و خاص خود تولید این سریال را به تصویب نهایی رسانده و آن را به جریان انداخت و در همان زمان که این سریال با حداقل مخاطب و تاثیر اجتماعی در حال پخش بود، ساخت سریالی جدید با نام «رستگاری» را برای شبکه سه سیما آغاز کرد. سریالی در گونه ماورایی که جزو گزینه‌های پخش برای ماه رمضان – نوروز ۱۴۰۲ بود که البته به پخش در این ایام نرسید.سریال دادستان نیز اثر دیگر ده نمکی بود که پیش از این دو سریال تولید و پخش شد.
ده نمکی که در آثار پیشین خود از حضور چهره‌های مختلف و حرفه‌ای در پشت صحنه بهره می‌برده حالا ترجیح می‌دهد تا سریال‌های خود را به تهیه کنندگی خودش تولید کند و به نظر می‌رسد به واسطه همراهی گروهی ثابت از بازیگران در آثارش توانسته نظر مثبت مسوولان سیما را برای تولید مکرر آثار تلویزیونی جلب کند. در شرایطی که تلویزیون دوران افول خود را طی می‌کند و برنامه‌های نمایشی آن حداقلی از مخاطب را دارد، ساخته‌های ده نمکی هم اگر چیزی بیش از آثار دیگر نداشته باشد کم هم ندارد.ده نمکی دهه نود را در حالی آغاز کرد که در نیمه شب ۱ فروردین ۱۳۹۰ هم‌زمان با تحویل سال نو؛ در برابر سفارت بحرین در تهران در اعتراض به عملکرد حکومت بحرین در برابر معترضان برای دانشجویان بسیجی سخنرانی کرد و حالا قرن جدید را در حالی آغاز کرده که به تهیه کننده و کارگردان سریال‌های نمایشی متوسط رو به پایین تبدیل شده که آثارش با ته‌مایه‌های سیاسی و انتقادی و البته شلختگی تصویری و ضعف تکنیکی او را در رده دیگر تهیه کنندگان تلویزیون قرار می‌دهد.
او برخلاف کارگردان‌های ارزشی دیگر مانند ابراهیم حاتمی‌کیا به دنبال «پروژه‌های بزرگ» نیست و با تولید سالی یک سریال، مسیر کاری مورد نظر خود را دنبال می‌کند و ظاهرا دیگر کاری به سیاست و حواشی آن نیز ندارد و مشغول فیلمسازی است.
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاه‌های افراد،سازمان‌ها و نهادهایی است که نام آن‌ها در این مطلب آمده است.
