سینما مثبت: دولت سیزدهم در آخرین روزهای فعالیت خود به چنان فرجام و سرنوشت تلخی دچار شده که علاقه‌مندان پیگیر و جدی سینما را ناخودآگاه به یاد فیلم‌های به اصطلاح تلخ و جشنواره‌ای سال‌های دور سینمای ایران می‌اندازد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینمامثبت، ظهر روز دوشنبه ناگهان سخنگوی دولت خبر از تعطیلی شش روزه استان تهران و البرز می‌دهد. تمهیدی که در یک سال و نیم گذشته که کرونا میهمان ایران شده،مهم‌ترین و دم دستی ترین روش برای مقابله با تاثیرات این بیماری بوده است. حالا اینبار هم قرار است مردم شش روز بدون هیچ نوع برنامه ریزی و پیش بینی خاصی در خانه بمانند تا بیماری گسترش یافته از بی تدبیری مسوولان دولتی دوباره فروکش کند و فرصت تنفسی برای مسوولانی ایجاد کند که از ابتدای بروز این بیماری برای مقابله با آن فرمول خوشبینی+ لجبازی را در پیش گرفته بودند و حالا در شرایطی که چندی پیش مسابقات فوتبال داخل قاره آسیا به لطف واکسیناسیون عمومی با حضور تماشاگر برگزار شده،مردم باید در گرم‌ترین روزهای سال عاطل و باطل در خانه به انتظار غافلگیری دیگری از سوی مسوولان دولت بنشینند.
نکته قابل توجه اینکه این تعطیلی اجباری قرار بوده به کاهش رفت و آمد مردم منجر شود اما مشاهده‌های میدانی از نقاط مختلف شهر تهران و البرز حکایت از تداوم رفت و آمدها و کاهش اندک تردد‌ها نسبت به روز گذشته دارد. علت آن هم ساده است: مردم بی اعتماد به دولت و برنامه‌های آن و نگران نسبت به آینده شغلی خود حالا در این یکسال و نیم به جای تلاش برای تغییر دولت،خود را با شرایط وقف داده‌اند تا به محض اعلام تعطیلی،با ساز و کارهای شخصی خود به جنگ این مساله رفته و تجارت و فعالیت اقتصادی خود را پشت درهای بسته و کرکره‌های نیمه افراشته و داخل شرکت‌های خصوصی و نیمه دولتی ادامه دهند و به همین دلیل در اولین روز تعطیلی سراسری مترو، بی آر تی و خیابان‌ها تقریبا همان است که بود! دولت هم که با رفتارهای متناقض و فکر نشده همچنان با خودرایی در حال پیشبرد برنامه مقابله با کرونا است و درخصوص واکسیناسیون عمومی نیز رفتار و صحبت‌هایی متناقض دارد، بدون آنکه طی تحقیق و پژوهش میدانی درخصوص تاثیر تعطیلی‌‌های پیشین اطلاع رسانی کرده باشد، همچنان با چنین رفتارهایی اعتماد عمومی را به چالش می‌کشد و دریغ و افسوس که این کرونا می‌توانست با همیاری مردم به خاطره‌ای شیرین تبدیل شود.
متاسفانه در روزهای پایانی دولت دوازدهم این بی تدبیری‌‌ها و البته مشکلاتی مانند آب خوزستان در حال رقم زدن تلخ ترین پایان بندی برای دولت هستند. حتی اگر بلاتشبیه جعفر پناهی و ابوالفضل جلیلی و عبدالرضا کاهانی که سابقه‌ای طولانی در نگارش فیلم‌نامه‌های تلخ و گزنده دارند هم می‌خواستند سناریویی برای پایان دولت دوازدهم بنویسند نمی‌توانستند چنین پایانی را برای این دولت رقم بزنند. دولتی که سرمایه اعتماد عمومی را هربار به چالش کشید و روز به روز از ارزش آن کاست.
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاه‌های اهالی دولت درباره این مطلب است.
