سینما مثبت: ترکیبی از چند ایده تکراری استفاده شده در سریال‌های تلویزیونی همراه با چند شوخی پایین تنه‌ای در کنار تعدادی صحنه‌‌های بی ربط همه آن چیزی بود که مخاطبان سیما با تماشای دو قسمت جامانده سریال تلویزیونی پایتخت ۶ نصیبشان شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری – تحلیلی سینما مثبت، پس از نیمه کاره ماندن سریال پایتخت در نوروز ۹۹، مخاطبان سیما منتظر بودند سازندگان این اثر به وعده خود عمل کرده و داستان نیمه کاره پیشین را جمع بندی کنند اما آنچه طی این دو قسمت به مخاطبان عرضه شد،اثری تلویزیونی بود که ظاهرا جهشی ژنتیکی پیدا کرده بود و حتی برای روایت داستانی ساده، سازندگان اثر مجبور شده بودند برای هما سعادت که تاکنون اثری از خانواده‌اش نبوده اینبار یک پدر و شش برادر بتراشند و نقی را در دیالوگ راهی زندان کنند و بعد هم با بهره گیری از ایده تکراری و دستمالی شده پابند الکترونیک و تعدادی شوخی و متلک جنسی و استفاده از شیاف قصه‌ای را روایت کنند که هیچ بخشی از آن با بخش دیگر تناسب ندارد و مانند اغلب آثار اینچنینی تلاش شده تا با استفاده از فلاش بک و گریم گذشته شخصیت‌ها و استفاده افراطی از پلان‌های هوایی قصه‌ای را روایت کند که احتمالا منفعت اصلی آن صرفا به حامیان مالی و واسطه‌های اسپانسرینگ رسیده و بیننده تلویزیون سهمی از آن ندارد. حالا به این آش شلم شوربا اضافه کنید اتفاق‌های غیر قابل باوری مانند فرستادن بسته کمک معیشتی از سوی سازمان زندان‌ها به درب منزل اراذل سطح یک آن هم در شرایطی که مردم برای آزادی زندانیان جرائم مالی غیر عمد هر چند وقت یکبار اقدام به جمع آوری کمک مالی می‌کنند تا برخی زندانیان با بدهی‌های زیر یک میلیون تومان را از زندان آزاد کنند.
یا توجه کنید به صحنه‌ای که در آن میثاق با مادرش مواجه می‌شود و چنان موسیقی غلوآمیزی به ناف صحنه بسته می‌شود که گویی اتفاقی حماسی رخ داده است! چاشنی این دو قسمت در کنار مسائل سیاسی و شوخی با شیاف، چند تعلیق ساختگی و بی محتوا مثل گاز گرفتن پای ارسطو توسط سگ غلام شمر و لانگ شات از قِر ریز بهتاش نیز بود.
اگر پایتخت فراخوانی برای جذب ایده و سوژه مردمی برگزار می‌کرد قطعا نتیجه بهتر از این اثر مغشوش بود. متاسفانه این سریال که زمانی سرمایه مهم تلویزیون بود حالا شبیه شاهزاده ورشکسته‌ای شده که فقط از سر ترحم سرنوشت او را دنبال می کنیم تا بدانیم در پایان چه اتفاقی برای او رخ خواهد داد؟ دیگر نه این شاهزاده را دوست داریم و نه اعمال و رفتارش حسی از علاقه در ما ایجاد می‌کند و إصرار بر ادامه تولید آن تداعی و تجسمی عینی از قرصی است که به جای آنکه به شکل معمول استفاده شود، به غلط خورده می‌شود و در نهایت دل و روده مخاطب را به زحمت می‌اندازد.
سینما مثبت آماده انعکاس دست اندرکاران سریال پایتخت درباره این مطلب است.
