سینما مثبت: ثبت نام بیش از 110 فیلم بلند برای حضور در جشنواره فیلم فجر باعث طرح سوال های فراوانی شده و این رقم تولید در شرایطی که سینمای ایران در یکسال گذشته عملا عرضه ای در حوزه اکران نداشته سوال برانگیز است اما مطلب جالب تر، حجم بالای تولید فیلم های بدون مجوز در سینمای ایران است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیل سینما مثبت، پنج شنبه گذشته مسعود نجفی مدیر روابط عمومی سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در گفت‌وگوی برخط با برنامه «شهر فرنگ» شبکه خبر، با اشاره به حضور 62 فیلم از 110 فیلم ارائه شده به جشنواره جهت شرکت در رقابت نهایی به نکته مهمی اشاره کرد و گفت: فیلم‌ها با آیین‌نامه جشنواره مورد بررسی قرار گرفت و داشتن پروانه ساخت سینمایی نکته مهمی در ارزیابی بود. بیشتر فیلم‌ها به دلیل نداشتن پروانه ساخت سینمایی حذف شدند. سال تولید و اینکه هیات انتخاب سال گذشته فیلم را دیده باشند یا نه از موارد ارزیابی بود.
اینکه طبق گفته نجفی بیشتر فیلم ها به دیل نداشتن پروانه ساخت سینمایی حذف شدند، حاکی از این مطلب است که یا این فیلم ها با پروانه ساخت ویدئویی تولید شدند و یا اینکه اساسا بدون مجوز تولید شدند و حالا جهت شرکت در جشنواره ارائه شدند. تاکید بر داشتن پروانه ساخت سینمایی برای تولید و عرضه یک فیلم مسئله ای عجیب در سینمای ایران است. وقتی یک هیات و گروه مشخص فیلم ها را برای دریافت پروانه ساخت و نمایش بررسی می کنند، چرا باید چنین تبعیضی وجود داشته باشد؟ پاسخ بسیار ساده است: اخذ مجوز برای تولید یک فیلم سینمایی، امکانی انحصاری است که در اختیار گروه معدودی از تهیه کنندگان است و آن ها بابت ایجاد این انحصار، مبالغ کلانی از علاقه مندان به ساخت فیلم بلند سینمایی ـ اعم از کارگردان و سرمایه گذار ـ دریافت می کنند که این مبالغ بین 200 تا 500 میلیون تومان در نوسان است. یعنی یک تهیه کننده دارای کارت در سینمای ایران می تواند بدون هیچ فعالیتی و صرفا با اجاره کارت خود، با پذیرش تهیه کنندگی صوری یک فیلم ماهانه بین 20 تا 50 میلیون تومان درآمد داشته باشد و این فسادی است که با ساز و کارهای غلط سازمان سینمایی ایجاد شده است و اساسا نوع مجوز تاثیری در کیفیت فیلم ها ندارد و چه بسیار فیلمهایی که با وجود مجوز ویدئویی کیفیت بالاتری نسبت به فیلم های سی و پنج میلی متری دارند.
نکته پنهان دیگر در صحبت های مدیر روابط عمومی جشنواره فیلم فجر، تولید برخی فیلم ها بدون مجوز است؛ این یعنی تعدادی از فیلم سازان بدون توجه به لزوم دریافت مجوز، اقدام به تولید فیلم می کنند و سپس این آثار را برای شرکت در جشنواره فجر هم ارائه می دهند! با چنین شرایطی آیا بازهم چنین مجوزهایی که به سادگی می توان آن ها را نادیده گرفت، اصالت دارد؟
