سینما مثبت: اعلام هزینه‌های برگزاری جشنواره‌های فیلم فجر این روزها با واکنش‌های مختلفی مواجه شده و ابهام‌های زیادی را فراهم کرده که البته توضیحات رسمی نه تنها این ابهام‌ها را برطرف نکرده بلکه بر دامنه آن افزوده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، هفته گذشته اعلام شد هزینه سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر در بخش ملی بیش از ۱۱ میلیارد تومان و در بخش بین الملل بیش از ۸ میلیارد تومان بوده است. این هزینه در حالی صرف برگزاری این رویداد شده که بر اساس اعلام مسوولان سینمایی، بودجه رسمی اختصاص یافته به کلیه فعالیت‌های سینمایی در ایران رقمی در حدود ۶۰ میلیارد تومان است که تقریباً یک سوم آن به برگزاری این دو رویداد اختصاص می‌یابد.
نکته قابل تأمل در آمار مذکور این است که چگونه برای بخش بین الملل جشنواره 8 میلیارد هزینه شده در حالی که برای جشنواره ملی 11 میلیارد تومان هزینه شده است؟ جشنواره ملی فیلم فجر طی مدت زمانی 10 روزه برگزار می‌شود. در این جشنواره بیش از 40 فیلم نمایش داده می‌شود که به صاحبان آن‌ها مبلغی به عنوان حق پخش پرداخت می‌گردد. این جشنواره در سی و یک سینمای تهران فیلم‌هایش را به نمایش می‌گذارد و هزینه بالایی بابت اجاره کاخ جشنواره ـ برج میلاد ـ به عنوان محل استقرار بخش عمده‌ای از دست اندرکاران پرداخت می‌کند. حال چگونه بخش بین الملل فیلم فجر که طی هفت روز آن هم در یک مجموعه سینمایی مرکز شهر برگزار می‌شود، چنین رقمی را هزینه کرده است؟
به این مسئله توجه داشته باشید که «پردیس چارسو» به دلیل موقعیت مکانی خاص خود که در مرکز شهر و بازار موبایل فروش‌ها واقع شده و هنوز بخش زیادی از مغازه‌های آن خالی است، قاعدتاً باید یا برای حضور سینماگران در آن که باعث مطرح شدن نامش می‌شود هزینه کند یا اینکه تخفیف‌های خوب و بالایی را به رویدادهای اینچنینی بدهد.
امید است مسوولان بخش بین الملل فیلم فجر ریز هزینه‌های خود را اعلام کنند تا مشخص شود این هشت میلیارد کجا و چگونه هزینه شده است؟ شاید هم سنگفرش‌های بخش بین الملل فیلم فجر با صرف این هزینه طلاکاری شده و ما هنوز نمی‌دانیم؟!
نکته قابل تأمل در این میان سکوت سنگین خانه سینما به عنوان تنها نهاد صنفی در این موضوع است. به جز یادداشت‌ها و اخبار کانال تلگرامی سخنگوی این خانه که حالا دیگر به یک «فعال رسانه‌ای» تبدیل شده و مطالب جذاب و متنوعی را به اطلاع مخاطبانش می‌رساند؛ از هیچ یک از اعضای هیات مدیره اظهار نظر رسمی درباره این بودجه به گوش نرسیده است حال آنکه این نهاد صنفی در دوره مدیریت شمقدری، موضع گیری‌های تُند و تیزی را علیه برنامه‌های شمقدر داشتند. اگر این نهاد صنفی به معنی واقعی «صنفی و مستقل» بود قطعاً می‌توانست درخصوص این مسئله موضع گیری نموده و حتی هزینه کردن این مبلغ را برای جشنواره فجر به رأی بگذارد و نظر اهالی صنف را جویا شده و به اطلاع مسوولان صنفی برساند.
