تلویزیون بی سوادی جامعه ایران را فریاد زد
سینما مثبت: رضا استادی ـدر میان همه انتقادهای شدیدی که این روزها به برنامه‌های تلویزیونی وارد می‌شود، ساخت و تولید یک برنامه نه تنها جای تشکر زبانی و خشکِ خالی، بلکه جای تقدیر بسیار جدی دارد و عجیب است که مسوولان تلویزیون هنوز متوجه این مسئله نشده‌اند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، شبکه دو سیما این شب‌ها در فاصله ساعت 21 تا 22 مسابقه تلویزیونی ثانیه‌ها را پخش می‌کند. مسابقه ای که پیش از این علیرضا خمسه مجری آن بود و حالا «داریوش کاردان» اجرای آن را به عهده دارد. درباره این مسابقه مطالب مختلفی در فضای مجازی نوشته شده است. شرکت کنندگان برای شرکت در این مسابقه باید مبلغ 10 هزار تومان پول پرداخت کنند. مسابقه هم با همکاری حامی مالی اجرا می‌شود. اینکه شرکت کنندگان در مسابقه به برخی سؤال‌ها اشتباه پاسخ دهند ایراد چندانی ندارد و جزو جذابیت‌های آن است اما اینکه شرکت کننده ای نویسنده کتاب «قصه‌های مجید» را هوشنگ مرادی کرمانی بداند، یا اینکه چندین شرکت کننده که در کشور صادر کننده نفت زندگی می‌کنند، ندانند دفتر اُپک در کجا قرار دارد، یا حتی پاسخ ساده‌ترین سؤال‌ها را ندانند و مثلاً بگویند: عربستان به خزر راه داره، آلپ در هیمالایاوهندورابی در هندوستانه، مدرس کودتا کرد، سلسله قاجار را مجلس خبرگان منحل کرد و… فقط نشان دهنده یک مسئله است: جامعه ایرانی به شدت کم سواد و حتی اگر بخواهیم بی تعارف بگوییم «بی سواد» شده است. جامعه ای که میزان مطالعه در آن بسیار اندک بود، در سال‌های اخیر با هجوم پدیده «موبایل‌های هوشمند» روز به روز حتی از مطالعه روزنامه هم فاصله گرفته و افراد با افتخار اعلام می‌کنند «فرصتی برای مطالعه ندارند!». در چنین جامعه ای فقط اطلاعاتی مشابه و تکراری در گروه‌های مختلف شبکه‌های مجازی دست به دست می‌شود و افراد فقط عکس‌های یکدیگر را لایک می‌کنند. آیا توقع دارید در چنین جامعه ای وضعیت بهتری حاکم شود؟ تازه این افراد در مرحله ای مقدماتی گزینش شده‌اند والا اگر قرار بود این گزینش اولیه هم صورت نگیرد، احتمالاً شاهد وضعیت فاجعه بارتری می‌بودیم.
احتمالاً در چند سال آینده این وضعیت باز هم تشدید خواهد شد. جامعه ایرانی به طرز عجیبی خود را بی نیاز از مطالعه می‌داند و حتی در جایی مثل «مترو» که نشریه رایگان هم توزیع می‌شود، کم پیش می‌آید کسی یک نسخه از روزنامه ای یک صفحه ای را بردارد. به دلیل نقش مهم تلویزیون در این مسئله باید از دست اندرکاران و طراحان چنین برنامه ای تقدیر و تشکر فراوان کرد.
