متأسفانه برخی رسانه‌های منتسب به طیف اصولگرا، صرفاً زمانی که صحبت از حرکتی سلبی به میان بیاید، «مرد میدان» هستند اما زمانی که صحبت از کار «ایجابی» به میان می‌آید، دست‌های آن‌ها خالی است!
تحلیلی بر سکوت رسانه‌ای برخی اصولگرایان درباره دو فیلم ارزشمند این روزهای سینمای ایران
اصولگرایان فقط در «حرکت‌های سلبی» موفق‌اند؟
سینما پلاس: این روزها کوچک‌ترین اظهارنظری از سوی سینماگران ایرانی در خصوص اکران فیلم‌های به‌اصطلاح «مسئله‌دار»، با واکنش تُند برخی اصولگرایان و رسانه‌های وابسته به آن‌ها مواجه می‌شود. کافی است نامی از «قصه‌ها»، «عصبانی نیستم»، «پدری» و حالا فیلم «نهنگ عنبر» به میان بیاید تا برخی رسانه‌ها و چهره‌ها اصطلاحاً «سر خط» شوند و مانع از هر نوع نمایش این آثار و خروج آن‌ها از بایگانی شوند اما آیا طیف‌های مؤثر اصولگرا جز جلوگیری از اکران فیلم‌ها، می‌توانند با جریان سازی به فروش یک فیلم نیز کمک کنند؟
به گزارش وب‌سایت خبری ـ تحلیلی سینما پلاس، در میان آثار روی پرده این روزهای سینمای ایران، دو فیلم قابل‌تأمل «زیباتر از زندگی» و «خانه‌ای کنار ابرها» نیز به چشم می‌خورد. فیلم اول بعد از دوازده روز نمایش حدود 20 میلیون تومان فروخته و فیلم دوم نیز رقمی کمتر از پنجاه میلیون تومان. هر دو فیلم جزو آثار ارزشی سینمای ایران محسوب می‌شوند. فیلم اول داستان زندگی شهید «امیرحسین علم الهدی» است. علم اله دی از دانشجویان پیرو خط امام بود که تسخیر لانه جاسوسی نقش داشت و با شروع جنگ تحمیلی در جبهه هویزه، نقشی مؤثر ایفاء کرد و سرانجام در همان‌جا به شهادت رسید. شهیدی که مقام معظم رهبری درباره او گفته است: «از حسین همین بس که هر وقت باهم به جبهه می‌رفتیم، از ایشان می‌خواستم که به‌جای من، برای رزمندگان صحبت کند…برادر عزیز ما حسین علم اله دی در مشهد در جلسات و کلاس‌های ما شرکت فعال می‌کرد اما هنوز من ایشان را دقیقاً نشناخته بودم که چه نابغه مسلمانی است تا اینکه به اهواز رفتم و از نزدیک چندین برنامه و خاطره با شهید داشتم».
فیلم دوم نیز یکی از آثار ارزشمند ساخته‌شده توسط کارگردان‌های جوان سینمای ایران است که با نگاهی لطیف و انسانی، تأثیر جنگ هشت‌ساله در محله‌ای شهری را به نمایش درمی‌آورد.
این فیلم‌ها امروز در چنان شرایط بد و نامناسبی در حال اکران هستند که کمتر می‌توان نمونه‌ای از آن را سراغ گرفت. مشخصاً فیلم «زیباتر از زندگی» در اغلب سینماها صرفاً یک سئانس نمایش دارد که آن‌هم معمولاً تشکیل نمی‌شود. خبرنگار سینما پلاس برای نمایش این فیلم به سالن‌های مختلفی مراجعه کرد که متأسفانه موفق به تماشای فیلم نشد.
این دو فیلم ارزشمند این روزها در شرایطی روانه پرده شده‌اند که برخی رسانه‌ها و چهره‌های اصولگرا همواره مسئولان سینمایی را به کم‌کاری و عدم ساخت فیلم‌های ارزشمند که معرف انقلاب اسلامی و دفاع مقدس باشد متهم می‌کنند. اما حالا هم که دو فیلم مذکور توسط بخش‌های نزدیک به اصولگرایان ـ سازمان اوج و حوزه هنری ـ تولیدشده، هیچ حرکت مؤثر و جدی جهت معرفی آن‌ها به جامعه و ترغیب مردم ـ ولو طیف‌های نزدیک به اصولگرایان ـ به تماشای این آثار به چشم نمی‌خورد. تأسف‌آورتر اینکه در خصوص دو فیلم «شیار 143» و «چ» نیز که در طول یک سال گذشته با حمایت رسانه‌های اصولگرا مواجه شده‌ایم، این واقعیت وجود دارد که این آثار نیز اساساً کشف رسانه‌های اصولگرا نبوده و در خصوص «خوب بودن» آن‌ها اتفاق‌نظر وجود داشته است و حمایت‌های زیادی از سوی طیف‌های مختلف از این آثار شده که «اصولگرایان» بخش کوچکی از این حمایت‌ها را از آن خودکرده‌اند.
آنچه این روزها اتفاق می‌افتد، بیانگر این حقیقت تلخ است که متأسفانه برخی رسانه‌های منتسب به این طیف، صرفاً زمانی که صحبت از حرکتی سلبی به میان بیاید، «مرد میدان» هستند. آن‌ها می‌توانند مانع از نمایش فیلم‌های شبهه دار شوند و با چند حرکت فنی! مسئولان ارشاد را مجاب کنند که از حضور آثار شبهه دار در جشنواره فیلم فجر صرف‌نظر کنند اما زمانی که صحبت از کار «ایجابی» به میان می‌آید، دست‌های آن‌ها خالی است!
چند روز دیگر قرار است فیلم «روزی روزگاری عشق و خیانت» اکران شود. فیلمی که هم اثری ارزشمند به لحاظ محتوایی است و هم ساختار خوبی دارد. امید است این رسانه‌ها از هم‌اکنون به فکر معرفی خوب و اصولی این فیلم باشند تا مخاطب بیشتری به‌پای تماشای این فیلم بنشیند. قطعاً حرکت مؤثر آن‌ها می‌تواند زمینه‌ساز گسترش بیشتر اندیشه‌های جبهه فکری انقلاب اسلامی در میان جامعه باشد.
مطالب مرتبط
