برخلاف گفته های رییس هیات داوران، هیچ فیلمی از سوئد یا مصر در بخش رقابتی جشنواره اربیل حضور ندارد. در بخش رقابتی جشنواره فیلم اربیل 12 فیلم حضور دارند که نیمی از این 12 فیلم هم محصول کردستان عراق است. عراق و لبنان نیز هر کدام با یک فیلم در جشنواره حاضرند و سه فیلم باقیمانده محصول ایران هستند.
سینماپلاس/حـــامد مظفـــری: انتشار نام تعدادی بازیگر زن ایرانی به عنوان مهمانان ویژه اولین جشنواره فیلم اربیل و انتخاب تهمینه میلانی به عنوان رییس هیات داوران این جشنواره قبل از هر چیز این حس خوب را به مخاطب منتقل می کند که بالاخره و بعد از مدتها، تلاش مدیران سینمایی ایران برای تعامل فرهنگی با کشورهای همسایه به نتیجه رسیده است. خواندن توضیحات میلانی درباره جهانی بودن این جشنواره و حضور آثاری با درونمایه اجتماعی از کشورهایی مانند ترکیه، سوئد و مصر در این جشنواره بیش از پیش امیدوارمان کرد که حتما اتفاقی خوب در شرف رخ دادن است. اینکه گفتند شش فیلم از ایران در بخش رقابتی این جشنواره حاضرند نیز امتداد شادمانی مان بود که پیش خود بگوییم گور بابای کن و ونیز و برلین، اربیل را عشق است!
با این حال این شادی دیری نپایید چون تنها جستجویی ساده در سایت رسمی اولین جشنواره فیلم اربیل و مرور فهرست فیلمهای حاضر در این جشنواره بیش از هر چیز موید آن بود که نه فقط رییس ایرانی هیات داوران این جشنواره بلکه تنها خبرگزاری وطنی که نماینده ویژه ای هم در این جشنواره دارد(!) تا چه حد در انعکاس اخبار این جشنواره غیرحرفه ای عمل کرده اند.
اول آن که برخلاف گفته های رییس هیات داوران، هیچ فیلمی از سوئد یا مصر در بخش رقابتی این جشنواره حضور ندارد. در بخش رقابتی جشنواره فیلم اربیل 12 فیلم حضور دارند که نیمی از این 12 فیلم هم محصول کردستان عراق است. عراق و لبنان نیز هر کدام با یک فیلم در جشنواره حاضرند و سه فیلم باقیمانده محصول ایران هستند.
فقط سه فیلم ایرانی در بخش رقابتی هستند
پس اینکه گفته اند ایران شش فیلم در بخش رقابتی جشنواره دارد هم نادرست است. ایران فقط سه فیلم در بخش مسابقه جشنواره دارد که عبارتند از «برف روی کاجها»، «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» و «هیچ کجا هیچ کس»؛ در اجتماعی بودن فیلمها نیز همین بس که دو فیلم از این میان بخش عمده داستانشان به جای اجتماع درون چاردیواری می گذرد!
پس تکلیف سه فیلم ایرانی دیگر چه می شود. سه فیلم ایرانی دیگر یعنی «کلاشینکف»، «زمستان آخر» و «رقص خاک» که ادعا شده بود در بخش رقابتی حاضرند از فیلمهای یکی از بخشهای جنبی جشنواره هستند. بخشی به نام «نمایشهای ویژه» که البته همه جور فیلمی در آن یافت می شود از «دغلبازی آمریکایی» و «12 سال بردگی» گرفته تا «زن نامرئی» و «ماندلا:راه طولانی تا آزادی».
چرا نام «لاک پشتها پرواز می کنند» را سانسور کردید؟
فارغ از جنبی بودن این بخش اینکه نام «لاک پشتها پرواز می کنند» که محصول مشترک ایران و کردستان است هم در این بخش آمده اما در شمار آثار ایرانی جشنواره لحاظ نشده است هم یک رفتار غیرحرفه ای دیگر است! دوستان از ترس اینکه مهاجرت کارگردان فیلم به آن سوی آبها و پروژه آن طرفی شان «فصل کرگدن» باعث می شود که ذکر نام فیلم دردسرساز باشد به راحتی این فیلم را از فهرست فیلمهای جشنواره حذف کرده اند!
سخنی با سخنگویان ایرانی جشنواره اربیل
اینکه به عنوان مهمان ایرانی به جشنواره اربیل می روید خیلی خوب است و اینکه سعی می کنید زمینه تعامل فرهنگی را فراهم کنید قابل تقدیر اما یادتان باشد فقط شما نیستید که به واسطه حضور در جشنواره از رخدادهای آن آگاهی می یابید چراکه این روزها حتی جوانکی در دورافتاده ترین نقطه ایران هم می تواند به کمک فضای مجازی ریزترین نکات موجود در جشنواره ای آفریقایی را هم بیرون بکشد چه برسد به اربیل عراق که بیخ گوشمان است پس در کنار وقتی که برای گرفتن عکسهای یادگاری و به اشتراک گذاردن آنها در شبکه های اجتماعی می کنید وقتی هم بگذارید برای تفکر به این موضوع که ارائه نادرست اخبار تا چه حد می تواند مخاطب را نسبت به شما بدبین کند.
پایان مطلب/
