سینما مثبت:در آستانه برگزاری «جشنواره چهل وسوم جهانی فیلم فجر»، این رویداد در شرایطی که اغلب سینماگران دچار تنگنای اقتصادی و مشکلات معیشتی هستند؛ در حال اجرای طرح‌های پُرهزینه و بیهوده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری_تحلیلی سینمامثبت،رویدادهایی که عنوان بین المللی را یدک می‌کشد جذابیت فراوانی برای مسوولان کشور دارد و آن‌ها همواره از حضور در چنین رخدادهایی استقبال کرده و اقدام به خاصه خرجی‌های متعدد برای آن می‌کنند. بخش بین الملل فیلم فجر که چند سالی تحت عنوان جهانی فیلم فجر برگزار و سپس تعطیل شد،از بخش‌های گوناگونی تشکیل شده بود تا این رویداد کم اهمیت را چاق و چله نشان دهد. یکی از این بخش‌‌ها دارالفنون بود که قصد داشت محملی است برای کشف و پرورش استعدادهای جوان در عرصه سینما باشد.البته چنین ایده‌ای برای زمانی که یک سینمای شکوفا و شکل گرفته بر پایه رضایت جمعی اکثر سینماگران وجود داشته باشد خالی از ایراد است اما در شرایطی که بسیاری از اهالی سینما فاقد حداقل‌های معیشت بوده و حتی برای تامین هزینه بیمه تکمیلی خود دچار مشکل هستند؛ در شرایط تحریم و مکانیزم ماشه و افزایش قیمت دلار و بسیاری از مسائل اینچنینی واقعا چه لزومی دارد که جشنواره فیلم فجر با صرف هزینه‌های کلان به افرادی از گوشه و کنار دنیا که علاقه‌مند به فیلمسازی هستند و موفق به این موضوع هم نشده‌اند هزینه بپردازد تا در این رویداد فیلمسازی یاد بگیرند؟!
مشخصا کدامیک از هنرمندان سینمای جهان که در سال‌های گذشته میهمان این رویداد بودند و پسته و قالیچه هدیه گرفتند و باقالی پلو و کباب برگ خوردند در جنگ دوازده روزه که ایران مورد حمله‌ای ناجوانمردانه قرار گرفت در حد یک استوری با ملت ایران ابراز همدردی کردند؟ آیا این جشنواره نمی‌تواند با هزینه‌ای محدود برگزار و چند فیلم نمایش بدهد و سپس به همان‌ها جایزه دهد؟ واقعا شرایط اقتصادی امروز این است که برای راهبردهای بی‌فایده‌ای مانند دارالفنون هزینه شود؟
این رویداد قرار است هفتاد نفر علاقه‌مند را برای این بخش پذیرش کند.از این تعداد، ۱۰ سهمیه به شرکت‌کنندگان دوره های قبل اختصاص دارد که فیلم بلند ساخته و به لحاظ کیفی مورد قبول جشنواره هستند.۳۰ سهمیه به متقاضیان ایرانی اختصاص دارد و ۳۰ سهمیه برای متقاضیان خارجی در نظر گرفته شده است. ۱۵ نفر از متقاضیان خارجی باید از کشورهای همسایه و منطقه باشند.
یک حساب و کتاب ساده نشان می‌دهد که حضور این سی علاقه‌مند خارجی از کشورهای همسایه در این شرایط اقتصادی چه هزینه‌ای برای جشنواره دارد!
مطالعه فراخوان جشنواره هم حکایت از نگاه غیرواقع بینانه برگزار کنندگان به این رویداد دارد: این بخش نیز به سینمای شاعرانه توجهی ویژه دارد و آموزش‌ها و کارگاه‌های دارالفنون با محوریت سینمای شاعرانه برگزار می‌شوند؛ سینمایی که مبتنی است بر رویا، سکوت، موسیقی، استعاره، ایهام و عواطف انسانی. دارالفنون همچنین آیینی است برای تکریم شعر و شاعران سینما.در طول ۶ روز برگزاری این بخش، شرکت‌کنندگان علاوه بر حضور در کلاس‌ها، به سفری جمعی گام می‌گذارند که در آن دوربین قلم می‌شود، پرده نقره ای سینما به صفحه‌ای سفید بدل می‌گردد و هر تصویر مصرعی خواهد بود که سینماگر آن را می‌سراید.
سینما مثبت ضمن ابراز امیدواری برای جلوگیری از این طرح‌های بی‌فایده آماده انعکاس دیدگاه‌های افراد،سازمان‌ها و نهادهایی است که نام آن‌ها در این مطلب آمده است.
