سینما مثبت: فیلم هاوایی از جدید‌ترین فیلم‌های کمدی است که این روزها به نمایش عمومی درآمده است.اگر کمدی های پرفروش امسال را از نظر خط و ربط داستانی فهرست کنیم؛خط داستانی این فیلم و شهر هرت انتقادی‌تر از سایر آثار کمدی است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری-تحلیلی سینمامثبت،داستان شهر هرت درباره مفسدان اقتصادی است ولی هاوایی درباره پناهندگان ایرانی داستان پردازی می‌کند و از چهره‌های مشهور یا سلبریتی‌هایی میگوید که بخاطر شرایط سیاسی تن به پناهندگی می‌دهند.
در مرکز داستان هاوایی یک شخصیت رزمی کار حضور دارد که برای زندگی بهتر و با وعده‌های یکی از بچه محل‌هایش به هنگ کنگ می‌رود و در آنجا گرفتار دسیسه‌های همان بچه محل می‌شود که او را به مُهره اپوزیسیون تبدیل می‌کند و شرایطی را فراهم می‌نماید تا به هر خفتی تن بدهد تا شاید ویزای امریکا بگیرد.
هاوایی از زوج امیر جعفری-امین حیایی در نقش‌های اصلی سود می‌برد.بهمن گودرزی کارگردان فیلم سعی کرده با استفاده فراوان از موسیقی، فیلمش را به یک کمدی موزیکال بدل کند ولی آنچه بسیاری انتظار ندارند و در فیلم هست این است که در میانه فیلم با زیرکی، نتایج پناهندگی‌های سیاسی نشان داده می‌شود. در این فیلم می‌بینیم که همان افرادی که در داخل از محدودیت می‌نالند چگونه برای پناهندگی به هر چیزی تن می‌دهند و حتی حاضرند هویت خود را برای یک ویزا بفروشند.
این شرح حال می‌تواند مشابه وضعیت تعدادی از سلبریتی‌هایی باشد که پس از فربه شدن،بعد از ناآرامی های پسامهسا، به خارج از ایران رفتند و جامه مخالف پوشیدند.
هاوایی سال ۹۸ تولید شده و مدت‌ها گرفتار ممیزی و نظارت بود تا در زمستان ۱۴۰۲ روی پرده رفت و برای همین، نمی‌توان فیلم را متاثر از اتفاقات سال گذشته دانست ولی وجه نوستر آداموسی آن را می‌توان مورد توجه قرار داد که چه ساده و چندسالی زودتر از هجرت آن سلبریتی پرورده شده با بودجه‌های ارگانی، سرنوشتش را پیشگویی کرد آن هم با بازی خوب و یکدست امیر جعفری که شبیه‌ترین بازیگر به آن سلبریتی معروف است!
هاوایی نشان می‌دهد کمدی انتقادی به چیزی بیشتر از پیژامه پوشی و شوخی‌های دم دستی و روابط مثلثی یا چندضلعی نیاز دارد.باید نیاز زمانه را سنجید و آن را تبدیل به داستانی همه فهم کرد. حالا که دور، دور کمدی‌ها است بهتر است فیلم‌سازان در داستان پردازی، نیازهای زمانه را هم بیشتر بسنجند.
