چند پرده از زندگی شخصی یکی از مدعیان ME TOO

سینما مثبت: جنبش ME TOO که با هدف احقاق حق برخی از زنان سینماگر ایرانی به راه افتاده بود تا مانع از بروز برخی تبعیض‌ها و تعرض‌های جنسی به این گروه از جامعه شود حالا با تبدیل شدن به عرصه تسویه حساب‌های شخصی و طرح حرف‌های بی پایه و اساس در آستانه سقوط قرار گرفته است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینمامثبت، این جنبش از جایی شروع به فروپاشی کرد که به تازگی یکی از بازیگران سینمای ایران مدعی شده حدود دو دهه قبل از سوی یک بازیگر مرد مورد تعرض قرار گرفته است!

سکوت این بازیگر زن طی دو دهه گذشته باعث بروز تعجب در میان عامه مردم شده و این سوال را مطرح کرده که چگونه ممکن است فردی مورد تعرض واقع شود و نسبت به اعاده حیثیت و دفاع از شرافت خود اقدامی نکند؟! بررسی پیشینه این بازیگر پاسخ این سوال را می‌دهد: «پول!»

بازیگری که در روزهای اخیر با طرح چنین اتهام‌های بی پایه و اساسی فضای جامعه سینمایی کشور را برای افراد خارج از این دایره تیره و تار کرده کاش به این سوال پاسخ دهد که آیا پیش و پس از این تعرض اعلامی زندگی اخلاقی و سالمی داشته است؟ اگر چنین بوده چگونه توانسته با دستمزد اندک ایفای نقش‌های کوتاه و کم اهمیت اقدام به خرید ویلایی در یکی از جزایر جنوبی ایران کند و چگونه اقساط آن ویلا در میانه راه و زمانی که دیگر قادر به پرداخت این اقساط نبوده، از سوی کارفرمای محترم به او بخشیده شده و چگونه این بذل و بخشش به ورود این بازیگر به زندگی شخصی آن سرمایه دار متاهل تبدیل و در ادامه به گشت و گذارهای آن‌ها در دبی و پاتوق محبوبشان «ابن بطوطه» تبدیل شده و در ادامه این رابطه معنوی! به ازدواج تبدیل گشته است؟ازدواجی که نه تنها خانم بازیگر را از ورطه فقر و بی‌پولی نجات داده بلکه زندگی فرزند باقیمانده از ازدواج سابق و حتی برادر خانم بازیگر را نیز متحول کرده و فضایی برای او فراهم کرده که علاوه بر تصاحب اموال این فرد سرمایه دار و مشخصا پنت هاوس او در جنوب ایران، امکانی برای فعالیت‌های اجتماعی در این اختیار این بازیگر قرار داده است. آیا جز این است که چنین افرادی از عنصر زنانگی در هرکجا که منافع مادی برایشان داشته باشد بهره گرفته‌اند – و احتمالا همچنان می‌گیرند – و در موقعیتی خطیر بین شرافت و پیشرفت شغلی دومی را انتخاب می‌کنند تا بعدا بتوانند آن را به بهایی گزاف به افراد ثروتمند به فروش برسانند؟ و آیا جز این است که چنین جنبشی در راه تبدیل شدن به فضایی برای تسویه حساب‌های شخصی و در نهایت به بیراهه رفتن آن است؟