سینما مثبت: در سومین روز از برگزاری جشنواره فیلم فجر نمایش فیلم روز صفر ساخته سعید ملکان، واکنش های مختلفی را در میان اهالی رسانه به همراه داشت. این فیلم پس از شنای پروانه دومین فیلمی بود که رضایت قابل توجهی از اهالی رسانه ها را به خود جلب کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، سعید ملکان طراح چهره پردازی و تهیه کننده سینمای ایران قطعا یکی از هنرمندان باهوش سینمای ایران است. هنرمندی که به واسطه رفت و آمدهای کاری میان طیف های مختلف سینمایی، تجربه های خوبی کسب کرده و با نزدیک شدن به نهادهای قدرت توانسته اعتماد آن ها را برای اجرای پروژه های بزرگ کسب کند. حالا او در اولین تجربه کارگردانی اش، با بهره گیری از گروهی که در سال های اخیر بارها با آن ها تجربه های همکاری داشته، فیلمی ساخته که قطعا یکی از آبرومندترین فیلم های جاسوسی ـ امنیتی سال های اخیر سینمای ایران است. فیلمی که می توان آن را در کنار اثر کلاسیک و دوست داشتنی روز شیطان ساخته بهروز افخمی قرار داد.
در تمامی بخش های فیلم امکانات و هزینه بالایی که برای ساخت آن صرف شده به چشم مخاطب می نشیند. کارگردان در بخش های مختلف قدرت خودش و گروهش در صحنه پردازی، اجرای صحنه های اکشن و روایت یک داستان جذاب را به تصویر می کشد. فیلم تعلیق خوبی دارد و در برخی صحنه ها مخاطب خود را میخکوب می کند. تصویر ارائه شده از ماموران امنیتی هم بی نقص و جذاب است. یعنی اگر بچه های بالا به تماشای فیلم بنشینند، قطعا از این تصویرسازی جذاب از حرفه و شغل خودشان در فیلمی اینچنینی لذت خواهند برد.
تنها ایراد فیلم یک نکته است و آن هم اینکه فیلم روز صفر در روایت زندگی یک چهره امنیتی، دقیقا به سراغ همان الگوهای هالیوودی رفته که سال های سال در سینما به کار گرفته شده و امتحان پس داده است. الگوی قهرمانی که خانواده ندارد، تنها و منزوی است،سرکش و عصیانگر است و در نبرد مداوم با ضد قهرمان ها، انگیزه های شخصی هم دارد و تلاش برای گرفتار کردن شخصیت های منفی فیلم به نوعی رفتار شخصی و فردی او تبدیل می شود. فیلم حتی در به کارگیری زن منفی نیز الگوی زن مو طلایی را رعایت می کند و با این شرح و تفضیل اگر فیلم به زبانی دیگر دوبله شود، می تواند نسخه ای جذاب و آبرومند از یک فیلم متوسط رو به بالای هالیوودی باشد. البته این مشکل صرفا محدود به سعید ملکان نیست و حتی کارگردان هایی مانند ابراهیم حاتمی کیا هم زمانی که می خواهند فیلمی سفارشی با دیدگاه امنیتی بسازند، به سراغ الگوهای خارجی می روند که نمونه آن فیلم به وقت شام است که سرهم بندی چندین فیلم هالیوودی از جمله هواپیمایی محکومین با چاشنی مسائل ارزشی است.
نویسنده: حمیده جهانگیر
