سینما مثبت: در روزهای اخیر اکران فیلمی با موضوع زندگی یک بازیگر فیلم های غیراخلاقی در مشهد و تهران، حواشی فراوانی را به وجود آورده است. نکته قابل تامل این است که دست اندرکاران فیلم برای اطلاع رسانی درباره این فیلم، از ادبیاتی استفاده کرده اند که در دنیای غرب رایج است و به این شغل و حرفه رسمیت و اعتبار می بخشد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، در طول سال های پس از انقلاب نهادهای رسمی حاکمیتی در بخش فرهنگ همیشه با ستاره سازی مشکل داشتند و حداقل در دو دهه اول انقلاب، تلاش های فراوانی برای جلوگیری از سلطه ستاره ها ـ یا همان استارها ـ در فضای موسیقی، ورزش، سینما، تلویزیون و… صرف شده است. در تمامی این سال ها تریبون های رسمی یکصدا این مطلب را بیان کرده اند که استار واقعی نه این چهره های بزک کرده بلکه افراد گمنامی هستند که برای دفاع از جان، مال و ناموس هموطنان خود و برای حفظ تمامیت ارضی کشور، در مقابل بیگانگان ایستادند و در گمنامی جان و سلامتی خود را فدای کشور، اسلام و ارزش ها کردند.حالا بعد از گذشت بیش از چهل سال از ترویج این دیدگاه که البته همچنان هم مورد توجه تریبون های رسمی است؛ سر و کله مستندی پیدا می شود که در ادبیات اطلاع رسانی اش، این چهارچوب را قبول ندارد و مثلا به جای آنکه در متن های مرتبط با اطلاع رسانی اش بنویسد: خاطرات یک برده جنسی، خاطرات بازیگر فیلم های غیراخلاقی، خاطرات بازیگر فیلم های بزرگسالان و… به سادگی از عبارت پورن استار در اطلاع رسانی استفاده می کند که همان عبارت رایج در دنیای غرب است؛ دنیایی که بازیگران این فیلم ها نه صرفا به عنوان بازیگر بلکه به عنوان ستاره شناخته می شوند و با وجود ارتکاب خصوصی ترین رفتاری که یک زن یا مرد تنها در مقابل همسرش آن را انجام می دهد در مقابل دوربین، مطابق سنت دنیای غرب به عنوان استار شناخته می شوند و مورد احترام جامعه سرمایه داری هستند.
سازندگان این فیلم نهایت ذوق و سلیقه را نیز در طراحی پوستر فیلم به خرج داده اند و با بهره گیری از میله مخصوص استریپ تیز، تلاش کرده اند تا از عناصر تصویری مشخصی استفاده کنند که صرفا برای افراد علاقه مند به فیلم های اینچنینی جذاب است. یعنی افرادی که آنقدر غرق در موضوع فیلم های اینچنینی هستند که این میله و کارکرد آن را می شناسند و به همین دلیل این ابزار برایشان آشنا است و با دیدن میله و عبارت پورن به تماشای فیلم مذکور راغب می شوند والا اگر قرار بود مخاطب فیلم بخش متدین و مومن جامعه باشند، قطعا به جای عبارت پورن و میله مذکور، از عبارت ها و تصاویر دیگری استفاده می شد و لزومی به تاکیدهای جنسی اینگونه در تصویر و تبلیغات وجود نداشت.
نکته قابل تامل دیگر اینکه تصاویر به نمایش درآمده از اکران محدود این فیلم نشان می دهد که اغلب چهره های حاضر در اکران این فیلم افرادی هستند که جزو طبقه ارزشی دسته بندی می شوند. طبقه ای که قاعدتا باید به دنبال معنویت و مسائلی از این دست باشند و طبیعتا نباید خاطرات بازیگر چنین فیلم هایی جزو دغدغه های ذهنی آن ها باشد! این میزان تناقض را چطور می توان جمع و تحلیل کرد؟
نویسنده: رضا استادی
