سینما مثبت: بیانیه هیات مدیره خانه سینما درباره دستورالعمل طراحی لباس برای هنرمندان واکنشی منطقی به حرف و ایده‌ای غیر منطقی است که حداکثر می‌تواند یکی از آیتم‌های نمایشی آثار مهران مدیری در پاورچین بوده باشد اما در همین بیانیه نکته‌ای نهفته است که جای تأمل دارد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، خانه سینما در واکنش به انتساب موضوع «دستورالعمل طراحی لباس برای هنرمندان» طی تعامل با سازمان سینمایی، روز گذشته بیانیه‌ای منتشر و اعلام کرد: «صبح روز چهارشنبه، بیست‌وچهار مهرماه، خانه سینما به موضوعی منتسب شد که از آن بی‌خبر بود. موضوعی که به سرعت دست‌به‌دست شد و سؤالات و واکنش‌هایی در افکار عمومی، هنردوستان و سینماگران پدید آورد. این اولین بار نیست که خانه سینما با اظهار نظرها، بخش‌نامه‌ها و بیانیه‌هایی مواجه می‌شود که شائبه دولتی بودن این نهاد صنفی را در ذهن مخاطبان سینمای ایران متبادر می‌سازد و تکرار چنین رویه‌ای، این استنباط را برای اعضای بزرگ‌ترین و تنها نهاد صنفی سینمای ایران به وجود می‌آورد که گویی اراده مشخصی در صدد کم‌رنگ کردن و بلکه حذف تشکل مدنی سینما در کشور است؛ که اگر چنین باشد یقیناً نیتی ناصواب است.»
نکته قابل تأمل در این بیانیه نگرانی این نهاد صنفی از ایجاد شائبه دولتی بودن این تشکل است؛ موضوعی است که سال‌هاست به یکی از تناقض‌های جدی سینمای ایران تبدیل شده و این سؤال را برای اهالی فن ایجاد کرده که چگونه یک نهاد صنفی می‌تواند غیر دولتی باشد اما بودجه سالانه‌اش را از دولت دریافت کند و داعیه استقلال داشته باشد؟
البته سؤال‌های اهل فن از خانه سینما به همین جا محدود نمی‌شود و مثلاً بارها این سؤال پیش آمده که این نهاد صنفی که هر سال محصولاتی پُرفروش تولید می‌کند و تعداد زیادی از چهره‌های شاخص آن ساکن ایالات متحده امریکا هستند و حتی برخی عوامل درجه چندم عضو آن نیز می‌توانند فرزندان خود را در خارج از کشور به دنیا بیاورند، چرا آنقدر اعتبار ندارد که هزینه سالیانه‌اش را مثل باشگاه‌های ورزشی از یک حامی جذب کند و مجبور نباشد برای دریافت چندرغاز کمک دولتی، هر چند وقت یکبار خود را با فرامین سازمان سینمایی هماهنگ کند و عملاً وظیفه صنفی خود را مخدوش کند؟
البته خانه سینما در بیانیه اخیر خود همت به خرج داده و در انتهای آن ضمن تکذیب تبیین آئین نامه پوشش هنرمندان در مجامع اعلام کرده است: «قطعاً هیات‌مدیره خانه سینما نسبت به رعایت شئون و حفظ حرمت‌های جامعه و همچنین جای‌گاه ویژه هنرمندان در بین مردم دغدغه داشته و دارد؛ اما این‌که به‌جای پیگیری مسائل معیشتی، موارد رفاهی، بیمه تأمین اجتماعی و تکمیلی، بیمه بیکاری و از کار افتادگی و …، طراحی لباس رسمی برای حضور سینماگران در مجامع را در رئوس برنامه‌های خود قرار دهد، نه از جانب مدیریت خانه سینما و نه از جانب اعضای آن پذیرفتنی نیست.»
امید است تصمیم گیرندگان این صنف پیگیری همین بندهای پایانی را در دستور کار خود قرار دهند تا شان و منزلت هنرمندان به خاطر یک بیمه تکمیلی نصف و نیمه بیش از این خدشه دار نشود و در پایان هم توصیه شاعر پُرآوازه ایرانی که زمانی به افراد بلاتکلیف فرمود: «به مار ماهی‌مانی نه این تمام و نه آن» را جدی گرفته و بین مار و ماهی بودن یکی را انتخاب کنند تا بیش از این، تناقض‌های ریشه‌ای از این جنس ماهیت فعالیت‌های این صنف را تحت الشعاع قرار ندهد.
