در سال‌های گذشته نیز جشنواره فجر برای به دست آوردن دل فیلم‌سازان خاص، برخی از جوایز را با توصیه دبیر به فیلم‌سازان اهداء می‌کرده و این امر اتفاق عجیبی نیست.
با سی و سومین جشنواره فیلم فجر ـ 6
گزینه‌های مسئولان سینمایی روی میز رضا درمیشیان
سینما پلاس: دو روز پس از انتشار خبر مهاجرت رضا درمیشیان کارگردان فیلم پُرحاشیه و جنجالی «عصبانی نیستم!»، شنیده‌ها حاکی است مسئولان سینمای ایران با ابراز نگرانی از این موضوع، اقدام به رایزنی با این فیلم‌ساز کرده و پیشنهادهای وسوسه برانگیزی را برای صرف‌نظر کردن وی از مهاجرت مطرح کرده‌اند.
به گزارش وب‌سایت خبری ـ تحلیلی سینما پلاس، «مهاجرت» مفهومی متفاوت با «پناهندگی سیاسی یا اجتماعی» دارد و در فرهنگ لغت به معنای جابه‌جایی مردم از مکانی به مکانی دیگر برای کار یا زندگی است. انسان‌ها معمولاً برای دور شدن از شرایط یا عوامل نامساعد دورکننده‌ای مانند فقر، کمبود غذا، بلایای طبیعی، جنگ، بیکاری و نبود امنیت مهاجرت می‌کنند. به دست آوردن شرایط و عوامل مساعد جذب‌کننده مانند امکانات بهداشتی بیشتر، آموزش بهتر، درآمد بیشتر و مسکن بهتر می‌تواند از دیگر دلایل مهاجرت باشد. در خبر سینما پلاس هم درباره مهاجرت درمیشیان آمده بود: «رضا درمیشیان کارگردان فیلم «عصبانی نیستم!» که در یک سال اخیر به فیلمی پُرحاشیه در رسانه‌ها تبدیل شد، مدتی است ایران را ترک کرده و امکان دسترسی به وی وجود ندارد…این کارگردان که با ساخت تنها دو فیلم توفیق‌های فراوانی را در خارج از کشور کسب کرده و چندی پیش به‌عنوان استعداد سینمای سینما شناخته و در رده مهم‌ترین فیلم‌سازان سینمای آسیا قرارگرفته ظاهراً قصد ندارد دیگر به ایران بازگردد».
روز گذشته و امروز «غلامرضا موسوی» تهیه‌کننده فیلم بغض طی مصاحبه با خبرگزاری ایلنا و روزنامه شرق، به خبر سینما پلاس واکنش نشان داده و البته با رعایت احتیاط از قید «تا آنجا که بنده مطلع هستم» استفاده و اعلام نموده است درمیشیان قصد دارد در بازگشت به ایران با اعمال برخی اصلاحات فیلم عصبانی نیستم را برای اکران آماده کند. این تکذیب در شرایطی رخ می دهد که هنوز این فیلم ساز و یا اعضای خانواده اش شخصا درباره این مسئله واکنش نشان نداده اند.
مسئولان سینمایی گرفتار میان دو دلبر
حال و روز این روزهای مسئولان سینمایی به‌شدت یادآور شعر کوچه‌بازاری «میون دو تا دلبر اینور برم یا اونورر» است. انتشار خبر مهاجرت درمیشیان موجی از نگرانی را میان مسئولان سینمایی ایجاد کرده است. اینکه فیلمی مانند «عصبانی نیستم» به‌هیچ‌وجه امکان نمایش عمومی ندارد، امری محرز است و بعید است مسئولان سینمایی با اکران این فیلم موافقت کرده و خود را رو در روی اصولگرا قرار داده و خطر «استیضاح و خداحافظی با میزِ عزیز!» را به جان بخرند. البته دلخوری درمیشیان از مسئولان سینمایی صرفاً به دلیل عدم اکران فیلم دوم خود نیست بلکه پس از تحویل فیل «لانتوری» ساخته سوم این فیلم‌ساز به دفتر جشنواره فجر، زمزمه‌هایی مبنی بر عدم پذیرفته شدن این فیلم از سوی هیات انتخاب شنیده می‌شود. البته درمیشیان با هوشمندی قابل‌توجه! لانتوری را در سکوتی خبری ساخته و فیلم نیز فاقد نشانه‌ها و نکاتی است که بتواند به سرنوشت «عصبانی نیستم» دچار شود اما به دلیل روابط تیره میان «علیرضا رضا داد» و «رضا درمیشیان»، مسئولان جشنواره از ترس برخی رسانه‌ها، نسبت به پذیرش این فیلم در جشنواره تردید دارند و همین مسئله نیز یکی از دلایل درمیشیان برای تصمیم به مهاجرت است.
مهاجرت این فیلم‌ساز نیز قطعاً هزینه بالایی برای مسئولان دارد چراکه این اتفاق نه در دولت محمود احمدی‌نژاد بلکه در دولت دکتر حسن روحانی رخ می‌دهد که با شعار «تدبیر و امید» بر سرکار آمد و قطعاً «بی‌تدبیری مسئولان سینمایی‌اش در ناامید کردن یک فیلم‌ساز جوان و سوق دادن او به مهاجرت»، از ذهن رییس‌جمهور دور نخواهد ماند. بر همین اساس یکی از تهیه‌کنندگان سینمایی مأمور شده تا با این فیلم‌ساز رایزنی و پیشنهاد مسئولان سینمایی را به وی مطرح کند. این پیشنهاد عبارت است از انصراف وی از مهاجرت و اعلام رسانه‌ای این موضوع در قبال: «خرید فیلم عصبانی نیستم باقیمتی بالای شش‌صد میلیون تومان» و «حضور فیلم در بخش مسابقه جشنواره فجر به همراه وعده اهدای جایزه».
در سال‌های گذشته نیز جشنواره فجر برای به دست آوردن دل فیلم‌سازان خاص، برخی از جوایز را با توصیه دبیر به فیلم‌سازان اهداء می‌کرده و این امر اتفاق عجیبی نیست.سینما پلاس در روزهای آینده اخبار دیگری درباره این موضوع منتشر خواهد کرد.
اخبار مرتبط:
