علو و امثال او به کمک مالی نیازی ندارند اما کیست که ندارند هنرمندانی به سن و سال او بیشتر از هر چیز به شارژ روحی نیازمندند و این شارژ روحی هم میسر نمیشود مگر با توجه مدیران فرهنگی به این چهره ها. آقایان مدیر فرهنگی! حیف است تا علو و امثال او زنده اند سراغشان نروید و وقتی جان به جان آفرین دادند تازه یادتان آید که مدیر دوبلاژ سریال “سالهای دور از خانه” را از دست داده ایم!
هشدار سینماپلاس درباره بی توجهی به چهره های محجوب و کم سروصدای عرصه هنر
آقایان مدیر فرهنگی! ژاله علو را دریابید
سینماپلاس: بخش عمده ای از یک سال ابتدایی مدیران فرهنگی هر دولتی میخواهد اصلاح طلب باشد یا اصولگرا یا اعتدالگرا به این میگذرد که وعده داده، در صورت توان آثار توقیفی را رفع توقیف کنند و از همه مهمتر به عکس یادگاری گرفتن کنار بزرگان فرهنگ و هنر بپردازند. با این حال نکته جالب همه این دولتها آن است که برای عکس یادگاری گرفتن هم بیشتر از همه به سراغ چهره هایی می روند که گلایه هایشان بیشتر از بقیه است؛ یعنی هر چه گلایه یک چهره هنری بیشتر باشد مدیران بیشتر تحویلش میگیرند تا بلکه از بار فشارهای وارده به دولت کاسته شود و از آن سو هنرمندان محجوب تر و کم سروصداتر انزوایشان ادامه می یابد.
به گزارش سینماپلاس یک سال ابتدایی مدیریت فرهنگی دولت یازدهم نیز اغلب به همین منوال گذشته است و اغلب همین وعده ها و عکس یادگاری گرفتنهاست که خودنمایی میکند. چندی قبل باقر صحرارودی از پیشمان رفت بدون اینکه حتی یک مدیر سینمایی مرثیه ای ولو یک خطی برایش بخواٰند، مدتهاست شهلا ریاحی منزوی شده و برخی از مدیران ما حتی نمیدانند ایشان زنده است! امروز هم ژاله علو بازیگر و دوبلور پیشکسوتمان از تنهایی گلایه کرده است.
ژاله علو در گپی که با الناز دیمان در “سینماپرس” انجام داده گفته است:«فعلا استراحت می کنم و بیشتر کتاب می خوانم. دکتر بخاطر مشکل تنفسی ام حضور در هوای آزاد را برایم ممنوع کرده و بیشتر در خانه هستم.» این هنرمند که مطمئنا صدایش تا زمانی که فارسی زنده است در یاد مخاطبان باقی خواهد ماند درباره اینکه آیا کسی از مدیران حالی از او پرسیده اظهار داشته است:« هر کس گرفتار زندگی و مشغله های خودش است. البته درست اش این است دستگاهی که ما سالها در آن کار کرده ایم به ما توجه کند اما خوشبختانه من هیچ گونه نیاز مالی ندارم.»
بله، علو و امثال او به کمک مالی نیازی ندارند اما کیست که ندارند هنرمندانی به سن و سال او بیشتر از هر چیز به شارژ روحی نیازمندند و این شارژ روحی هم میسر نمیشود مگر با توجه مدیران فرهنگی به این چهره ها. آقایان مدیر فرهنگی! حیف است تا علو و امثال او زنده اند سراغشان نروید و وقتی جان به جان آفرین دادند تازه یادتان آید که مدیر دوبلاژ سریال “سالهای دور از خانه” را از دست داده ایم!
پایان مطلب/
