سینما مثبت: تعطیلات متعدد و قرنطینه و منع رفت و آمد در یکسال و نیم اخیر عادت‌های جدیدی را در مخاطبان آثار نمایشی ایجاد کرده است. یکی از این عادت‌ها تماشای فیلم‌های مستند در پلتفرم‌های نمایشی است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینما مثبت، مستند میهن ساخته محمد حسین حیدری یکی از آثاری است که درخصوص مطالب مختلفی نیز بیان شده است. این فیلم که بر اساس متنی از مهدی اسدزاده در سال ۱۳۹۷ تولید شده فیلمی مستند- داستانی با موضوع روایت زندگی زنی به نام مهین قدیری است که عنوان اولین قاتل سریالی زن ایران را نیز دارد. او در سال ۱۳۸۷ در شهر قزوین اقدام به قتل گروهی از زنان کرده تا با سرقت طلا و جواهرات آن‌ها مشکلات مالی‌اش را حل کند.
موضوع فیلم به شدت جذاب و کنجکاوی برانگیز است. آرشیو پُر و پیمانی در اختیار سازندگان اثر بوده و با دسترسی به کارآگاه‌های پلیسی که در آن زمان درگیر پرونده بوده‌اند تقریبا تمام زوایای موضوع از نظر جنایی و پلیسی شکافته شده است.بازسازی صحنه‌هایی از داستان هم با حضور بازیگر تلاش دیگری از سوی سازندگان فیلم است تا اثری پُر و پیمان خلق کنند اما این مخلفات آنقدر زیاد شده که به مرور شخصیت اصلی فراموش می‌شود و با وجود همه چینش‌ها هیچ تصویر کاملی از انگیزه واقعی مهین قدیری برای قتل افراد آن هم به آن شکل فجیع در ذهن ما شکل نمی‌گیرد. بهرحال انجام هر امر خارج از قاعده‌ای برای افراد عادی جامعه کاری سخت است و اینکه شخصیتی مانند مهین قدیری بتواند این قتل‌ها را انجام دهد نیاز به تبیین دقیق برای مخاطب دارد که در نهایت فیلم هم به جز بحث مشکل مالی علت دقیق دیگری را برای آن توضیح نمی‌دهد.
نکته قابل تامل اینکه در زمان ساخت فیلم ۱۰ سال از وقوع آن اتفاق گذشته است. مهین فرزندی معلول داشته که به واسطه تلاش برای بهتر کردن وضعیت او دست به قتل زده اما فیلمساز به سراغ این فرزند معلول نرفته تا حداقل خبری از احوال او به مخاطب بدهد و عملا فیلم در غیاب طرح و پیگیری مساله‌ای انسانی و عاطفی صرفا محدود به تصاویر بازسازی و مصاحبه‌ها شده است که البته دنبال کردن آن هیجان انگیز است اما تاثیری که باید را در مخاطب بر جا نمی‌گذارد و با پایان فیلم، ماجرا هم در ذهن مخاطب تمام می‌شود.
