سینما مثبت: تماشای فیلم های کوتاه ایرانی شرکت کننده در بخش مسابقه سی و ششمین جشنواره فیلم کوتاه تهران، اغلب مخاطبان را در پایان فیلم با یک سوال همیشگی از سالن نمایش خارج می کند: «خُب که چی؟!»
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، فیلم سازی کوتاه در ایران با پیشرفت های فنی و تکنیکی قابل ملاحظه ای در سال های اخیر همراه بوده است. اگر زمانی فیلم کوتاه از نظر اجرا، به معنای آثاری با ساخت ضعیف، بازی های پُر اشکال، زاویه دوربین های نادرست، اشکال های رایج فنی در بخش صدا و… بود و همه این موارد به حساب آماتور بودن فیلم سازان گذاشته و به واسطه فعالیت آن ها در حوزه فیلم کوتاه چنین ایرادهایی به چشم نمی آمد، حالا در شرایط امروز کمتر فیلمی است که به شکل چشمگیر مشکلات فنی داشته باشد و اغلب فیلم ها از نظر اجرا آثار قوی و قابل تاملی هستند اما مشکل قصه و محتوا همچنان وجود دارد و گویی بخش عمده ای از فیلم ها، صرفا به شکل کامل در ذهن سازندگان آن ها متبلور است و بخش اندکی از ذهنیت فیلم ساز، را به خارج باز کرده و بر پرده سینماها شکل گرفته است.
در روز دوم برگزاری جشنواره فیلم کوتاه تهران خبرنگار سینما مثبت به تماشای چند فیلم کوتاه ایرانی نشست. شوان ساخته بیژن زرین فیلمی درباره کولبرها بود. اثری که در جغرافیای کردستان و با زبان بومی ساخته شده بود و از نظر اجرا و روایت جزو فیلم های خوب و قابل قبول جشنواره محسوب می شد. فیلم چند هوشمندی قابل تامل دارد. ماجرای درگیری کولبرها با نیروهای مرزی را نمایش می دهد. حتی شلیک گلوله هم دارد اما مواجهه ای میان کولبرها با نیروهای نظامی را به تصویر نمی کشد و در نهایت نیز مرگ کولبرها را به صورتی هنرمندانه و جذاب به تصویر می کشد و با دو پایان بندی جذاب به پایان می رسد.
پاندای قرمز ساخته علی پاک نیا داستان مردی است که از دانمارک به تهران آمده تا خانواده اش را بعد از هشت سال ملاقات کند. از ترس واکنش خانواده، راننده تاکسی که سوار بر آن است را نزد خانواده می فرستد تا به آن ها بگوید فرزندشان در دانمارک خودکشی کرده است اما خانواده واکنش خاصی نسبت به این خبر نشان نمی دهند. قصه ای که می توانست بسیار جذاب روایت شود، متاسفانه پس از این نقطه اوج رها می شود و در ادامه، در خیابان های تهران رها می شود و به نتیجه خاصی منجر نمی شود.
لاری ساخته مجید فرهنگ بافتانی داستانی درباره جنگ خروس ها در فضاهای پنهان و حاشیه شهر است. با نمایش چند شخصیت خلافکار که قرار است فیلم در مدت زمان کوتاه روایت خود به ذهنیت آن ها نزدیک شود اما به جز جنگ خروس ها، سایر روابط و مناسبات داستان گُنگ است و زحمت فراوانی که فیلم ساز برای فضاسازی می کشد، در پایان ابتر می ماند و نتیجه زحمت فیلم ساز صرفا به یک فضاسازی خوب بدون روایت جذاب محدود می شود.
گرگ ها ساخته امیر رضا جلالیان در داخل یک اتوموبیل می گذرد. دایی جوانی با دو خواهر زاده اش قرار است به تماشای گرگ ها بروند و در طول مسیر و در مقابل نمایی ثابت، شاهد صحبت های آن ها با یکدیگر هستیم و در نهایت نیز به تماشای گرگ ها می روند. فیلم هیچ مفهوم خاصی را دنبال نمی کند و حتی خط داستانی مشخصی هم ندارد و فقط بازی هنرپیشه کودک آن که بسیار روان است، به یاد می ماند.
جونده ساخته نوید صولتی با حضور بابک کریمی و علیرضا مهران دو بازیگر شناخته شده سینمای ایران ساخته شده است. در فضای تعمیرگاه قطار، موجودی جونده پیدا شده که همه چیز را می خورد و به همه چیز آسیب می رساند. افرادی با اورکُت های نیروهای نظامی و مردمی اول انقلاب به دنبال شکار او هستند. یکی از تعمیرکاران برای او غذا می برد که در صحنه های اولیه، هویت جونده از مخاطب پنهان می ماند اما در نهایت مشخص می شود او یک زن است و زمانی که مرد تعمیرکار قصد تجاوز به او را دارد و این زن مقاومت می کند، مرد او را می کشد! فیلم تلاش فراوانی در بهره گیری از فضای خاص کرده اما با پنهان کردن نکات مهم از قصه می خواهد تماشاگر را غافلگیر کند که البته آنقدر داستان خام و گنگ است که غافلگیری خاصی در ذهن مخاطب شکل نمی گیرد.
این گُنگ بودن فضای داستان در تاناکورا ساخته مشترک سه کارگردان یعنی حامد پی زاده،سید میثم حسنی و امیر رضا رشتی هم دیده می شود. پسری که در یک مغازه فروش لباس های دست دوم خارجی کار می کند، لباس ورزشی روبرتو باجو را به طور اتفاقی از میان انبوه لباس ها پیدا می کند و قصد فروش آن را دارد که در میدان مسابقه دچار آسیب می شود و لباس هم طی ماجراهایی از بین می رود. در این میان چند شخصیت گُنگ و مبهم وجود دارد که یکی از آن ها مرتب در تعقیب پسر جوان است و عملا نمی دانیم چه کاری با این پسر جوان دارد و سه فیلم ساز مذکور هم ظاهرا بر سر بیان آن به مخاطب به توافق نرسیده اند!
وودی آلن ساخته عاطفه مولوی فیلمی پُرهزینه است. داستان فیلم در شهرک سینمایی غزالی و در لوکیشن های مربوط به سریال معمای شاه روایت می شود. یک کافه و سینما در خدمت کارگردان است تا قصه علاقه مندی یک آپاراتچی به فیلم برداری و تلاقی این داستان با حضور زن و مردی تروریست در سینما را به تصویر بکشد که این روایت با طعم وودی آلن نیز همراه می گردد. فیلم در مدت زمان محدود خود چند بار عقب و جلو می رود و در نهایت با روایت تکه تکه اتفاق ها با پایانی نامشخص که کارگردان تمایلی به بیان کامل آن ندارد به پایان می رسد.
*** خرسی که با دستور پوتین به ایستگاه پلیس آمد
فیلم های ایرانی اندکی در جشنواره حضور دارند که بتوان درباره آن ها عبارت «شسته ـ رفته» را به کار برد. آثار زیادی مشاهده می شوند که با وجود سر و شکل کلاسیک، مضامین تجربی را انتخاب کرده اند. در کنار فیلم های ایرانی، آثار خارجی نیز حضور دارند که البته استقبال از آن ها اندک است و کمتر پیش می آید سالن های نمایش دهنده این فیلم ها با تمام صندلی ها اکران شود. در میان این فیلم ها آثار بسیار ارزشمند و قابل تاملی وجود دارد که تماشای آن گاهی مخاطبان را حیرت زده می کند. «9 قدم» از سینمای اسپانیا یکی از این آثار است که قصه پسربچه ای را روایت می کند که از رفتن به دستشویی ترس دارد و می گوید دختری بچه ای را داخل راهرو می بیند. پدرش برای اینکه ترس او بریزد، وارد دالان تاریک منتهی به دستشویی می شود و به شیوه فیلم های ترسناک، از جایی به بعد دیگر پسرش را نمی بیند و در نهایت جسدی که در میانه راهرو تاریک افتاده را مشاهده می کند. اما زمانی که جسد را به بغل می گیرد متوجه می شود جسد متعلق به یک دختربچه است. پدر که تا سر حد مرگ ترسیده، ناگهان متوجه می شود تمام این ماجرا حیله پسرش و همکلاسی های او برای ساخت یک فیلم کوتاه بوده که اینگونه پدر را در دام انداخته اند!
فیلم دیگری به نام آرکادی از کشور روسیه نیز روز گذشته مخاطبان را به وجد آورد. فیلم به شدت یاد آور داستان های چخوف است. قصه از جایی آغاز می شود که رییس جمهور روسیه در رادیو از همبستگی ملی سخن می گوید. سپس در ایستگاه پلیس، به رییس ایستگاه خبر می دهند که یک کارآموز در راه ایستگاه است. در ادامه مشخص می شود این کارآموز نه یک انسان بلکه یک خرس است که حالا باید راه و چاه کار کردن در ایستگاه پلیس به او آموخته شود.
این جشنواره تا روز پنج شنبه به کار خود ادامه می دهد. شروع سئانس های جشنواره از ساعت 30/14 است و اگر علاقه مند به تماشای فیلم ها هستید می توانید از سایت سینما تیکت بلیت جشنواره را خریداری کنید.
