سینما مثبت: انتشار فهرست دریافت کنندگان کمک های مالی از موسسه رسانه های تصویری در روزهای اخیر مورد توجه اهالی سینما و رسانه ها قرار گرفته و این فهرست با تحلیل های گوناگونی در رسانه ها منتشر شده اما انتشار این «اطلاعات سوخته»در شرایط امروز چه دردی از سینمای ایران را دوا می کند؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، در طول برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر هرگاه از ریز ارقام و هزینه های این رویداد سوال شد، دبیر آن اعلام کرد انتشار جزئیات بودجه این جشنواره منوط به نظر رییس سازمان سینمایی است! در چنین شرایطی میرکریمی به صورت تلویحی رقم حدودا پنج میلیاردی هزینه شده برای جشنواره فیلم فجر را زیر سوال برده و رقم واقعی را 21 میلیارد تومان ـ یعنی چهار برابر ـ اعلام می کند و البته داروغه زاده هم موضوع را «ادامه» نمی دهد. حالا تصور کنید شش سال بعد اطلاعاتی منتشر شود که در آن ریز هزینه های جشنواره جهانی اعلام شود یا رقم تازه ای برای جشنواره فجر عنوان شود. واقعا این اطلاعات چه دردی از سینمای ایران را دوا خواهد کرد؟! آیا جز این است که دریافت کنندگان این مبالغ در آن زمان احتمالا در «سنگر» دیگری مشغول خدمت رسانی هستند و پاسخ احتمالی آن ها دردی از سینمای ایران را دوا نخواهد کرد؟!
نکات جالب درباره ارقام منتشر شده
در فهرست پرداختی های صورت گرفته به فیلم سازان از سوی موسسه رسانه های تصویری به کمک هایی اشاره شده که در فاصله سال های 1388 تا 1395 صورت گرفته است. یعنی دورانی که محمدرضا عباسیان (۱۳۸۸–۱۳۹۲)، عباس اسداللهی (۱۳۹۲)، حسین مسافرآستانه (۱۳۹۲–۱۳۹۴) و مصطفی ابطحی (۱۳۹۴–۱۳۹۶ ) مسوولیت این موسسه را به عهده داشته اند. البته هیچ یک از مدیران هنوز نسبت به فهرست مذکور واکنشی نشان نداده اند اما باید مشخص شود سهم هر یک از این مدیران در پرداخت های مذکور چه میزان بوده، بر اساس چه کارشناسی و نظر چه شورایی مبالغ فوق پرداخت شده و این پرداخت ها چه بازدهی و آورده ای برای سینمای ایران داشته است؟
نکته قابل تامل درباره این فهرست، تکرار نام هایی است که در سال های اخیر در صدر دریافت کنندگان کمک های نهادهای دولتی و حاکمیتی بوده اند. به عبارت ساده در سینمای ایران گروه مشخصی این امکان را دارند که بدون شرکت در رقابتی برابر و آزاد، فیلم های نفروش بسازند و با فروختن آن به مراکز اینچنینی، مجددا فیلم های نفروش تولید کنند!
نکته قابل تامل حضور برخی فیلم های مستند در این فهرست و ارقام عجیب دریافتی توسط آن ها است. مثلا مستندهایی به نام «معنی زندگی از نگاه دکتر موحد» و « سخنرانی دکتر موحد درباره شمس و مولانا» مربوط به خانمی که همسر یکی از تهیه کنندگان سینمای ایران است، جمعا 110 میلیون تومان دریافتی داشته و یک مستند درباره علیرضا زرین دست 130 میلیون تومان از این موسسه دریافت کرده که خود جای تامل دارد!
