موفقیت‌های بین المللی فیلم مجیدی تخیلی است؟
سینما مثبت: این روزها اخبار مختلفی از موفقیت‌های بین المللی آخرین فیلم مجید مجیدی منتشر می‌شود اما نحوه مدیریت این بخش از فیلم که بسیار مهم و حیاتی است، شک و شبهه‌هایی را در مورد میزان واقعی بودن آن به وجود آورده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، مجیدی اخیراً در مصاحبه ای که با خودش پس از نمایش عمومی فیلم در جشنواره مونترال انجام داده و فایل آن را بر روی اینترنت منتشر کرده، در توصیف فضای پس از نمایش فیلم از این واژه‌ها بهره گرفته است: «خیلی راضی بودن…خیلی همه هیجان خاصی داشتند و می‌گفتند از سینمای ایران عجیب است…همه مشتاق این بودند ورژن های بعدی کی قرار است ساخته شود…نکته ای که بار منفی باشه ما دیروز در منتقدین ندیدیم…می‌گفتن فیلم بیشتر از چهل میلیون دلار می ارزه.. در مجموع واکنش‌های بسیار مثبتی بود…گروه‌های سیاسی منحط علیه فیلم شعار دادن…یه جمعیت بیست سی نفری بودن… بعد از دیدن فیلم همه مهربان می شن.»
«سینما ژورنال» یکی از سایت‌های سینمایی فعال هم با انتشار مطلبی، به نقد روش تبلیغاتی فیلم مجیدی پرداخته است. در این مطلب می‌خوانیم:«گروه تبلیغاتی این فیلم به مانند همه گروه‌های تبلیغاتی دیگر سعی زیادی دارند که از موفقیت اکران این اثر از همان روزهای ابتدایی سخن گویند که این فی‌نفسه ایرادی ندارد اما مشکل آنجاست که در تنظیم برخی اخبار آن قدر صنعت ادبی اغراق به کار می‌رود که مخاطب را به شک و شبهه می‌اندازد؛ آن هم در عصر دستیابی همه جانبه و همگانی به شاهراه‌های اطلاعاتی.»
تأکید بر کلیدواژه‌های برآمده از صنعت اغراق
اگر بر روی اخبار مرتبط با فروش این اثر که از طریق روابط عمومی منتشر می‌شود دقت کنید بیش از هر چیز کلید واژه‌هایی مانند استقبال فوق العاده مخاطبان و تشکیل صف‌های طولانی برای تماشای فیلم است که جلب توجه می‌کند.
بگذریم که با رزرو اینترنتی بلیط دیگر در شهرستان‌های خودمان هم صف در جلوی سینما بخاطر ازدحام، کمتر دیده می‌شود چه برسد به سینماهای مکانیزه آن سوی آب‌ها که مشتری‌هایش استقبال از یک فیلم را از طریق تعداد سینماهای اکران کننده فیلم و فروش باکس آفیس آن درمی یابند نه از روی صف بستن و شکسته شدن شیشه سینماها!!(مثل دهه شصت ایران)
حتی اگر فرض کنیم جلوی سینماهایی که این فیلم را اکران عمومی کرده‌اند (!!) صف بسته شده، پس چرا هیچ عکس و فیلمی درباره این صف‌ها منتشر نمی‌شود؟
ای کاش اسناد تصویری را ضمیمه اخبارتان می‌کردید
اگر اسناد تصویری به صورت عکس یا فیلم از این صف‌های طویل و استقبال فوق العاده ضمیمه اخبار شوند یقیناً کمک می‌کند به بالا بردن اطمینان مخاطب نسبت به خبر اما در شرایطی که فقط یک سری کلمه در توصیف این اقبال به کار می‌رود مخاطب دچار استفهام می‌شود.
جالب آنجاست که روابط عمومی فیلم در اقدامی عجیب اخبار مربوط به حضور جشنواره ای این فیلم در مونترال کانادا را نیز با همان ادبیات اکران داخل منتشر کرده و با همان کلیدواژه‌ها و باز هم بدون سند تصویری.
نمایش فیلم در بنیاد فیلم آمریکا
این‌ها همه به کنار اتفاق جالب‌تر اخیراً رخ داده و آن هم انتشار خبری مبنی بر نمایش فیلم در بنیادی موسوم به بنیاد فیلم آمریکا با حضور فرانسیس فورد کوپولا؛ خبری که در بخشی از آن آمده است:
پس از اکران فیلم “محمد رسول آ.. (ص)” در افتتاحیه جشنواره مونترال و اکران عمومی در سینماهای کشور و استقبال بی نظیر توسط تماشاگران ایرانی و دیگر کشورها این بار نوبت به تماشاگران آمریکایی رسید تا برای تماشای فیلم جلوی سالن سینما صف بکشند.
نمایش خصوصی این فیلم در بنیاد فیلم آمریکا American Film Institute توسط ویتوریو استورارو تصویربردار نامی فیلم برای گروهی ۱۳۵نفره از دست‌اندرکاران و فیلمبرداران نامی در لس آنجلس، برگزار شد و با استقبال بی سابقه از این فیلم روبرو شد.
به گفته استورارو، جمعیت انبوهی برای دیدن فیلم آمدند و تعداد زیادی نیز موفق به دیدن فیلم نشدند. از جمله افراد صاحب نام که در این نمایش اختصاصی حضور داشتند فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان سه گانه پدر خوانده، بود که فیلم را بسیار تحسین کرد.
چرا ویدیوی صحبت‌های کوپولا منتشر نشده؟
فارغ از تناقض مرتبط با حضور جمعیت انبوه برای نمایشی که “خصوصی” بوده (!) و البته شباهت ادبیات تنظیم مطلب با ادبیات تنظیم اخبار نمایش فیلم‌های بحث‌انگیز جشنواره فجر، طبیعی است که خواندن این نزدیک به ۱۳۰کلمه گزارش نمایش فیلمی ایرانی برای عده ای از چهره‌های شناخته شده هالیوود، مخاطب وطنی را ترغیب می‌کند لااقل چند تصویر از این حضور را ببیند و البته ویدیویی که حاوی تحسین کوپولاست را تماشا کند اما عجب آن که به همراه این خبر حتی یک عکس یا ویدیو هم مخابره نمی‌شود.
گویی کوپولا درگوشی و خصوصی با استورارو سخن گفته و استورارو هم به مسئولین پایگاه اطلاع رسانی فیلم قضیه را اطلاع داده است.
چرا منابع رسمی آن طرف آب درباره تحسین کوپولا چیزی مخابره نکرده‌اند؟
اگر به عنوان یک مخاطب ایرانی که از واکنش کارگردان تعدادی از محبوب‌ترین فیلم‌هایت به اثری ملی ذوق زده شده ای به دنبال این باشی که بازتاب چنین واکنشی را در رسانه‌های آن طرفی جستجو کنی هر چه می‌کاوی کمتر می‌یابی!
نه تنها در منابع انگلیسی زبان آن سوی آب‌ها خبری در این باره منتشر نشده است که حتی در سایت رسمی کوپولا و صفحات اجتماعی منسوب به ایشان هم خبری در این باره نیست.
چرا سایت بنیاد فیلم آمریکا یا همان American Film Institute در این باره اطلاع‌رسانی نکرده؟
سر زدن به سایت رسمی بنیاد فیلم آمریکا یا همانAmerican Film Institute نیز شما را با داده جدیدی روبرو نمی‌کند. آخرین خبری که در سایت رسمی بنیاد فیلم آمریکا آمده مربوط به انتخاب حدوداً ۴۰فیلم از ۲۰کشور برای نمایش در جشنواره فیلم‌های آمریکای لاتین است که به همت بنیاد فیلم آمریکا و از ۱۷سپتامبر تا ۲۰اکتبر در سیلوراسپرینگ مریلند برگزار می‌شود.
این خبر آخر در سوم سپتامبر برابر با ۱۲شهریورماه منتشر شده یعنی یک روز بعد از مخابره خبر روابط عمومی فیلم مجیدی درباره نمایش این فیلم در بنیاد فیلم آمریکا.
از آن سو خبر قبلی سایت بنیاد فیلم آمریکا نیز مربوط می‌شود به افتتاحیه فیلم تازه آنجلینا جولی در مقام کارگردان؛ تاریخ انتشار این خبر هم ۲۶آگوست است که می‌شود ۴شهریور!!!
چرا بنیاد فیلم آمریکا خبر این نمایش خصوص که به گفته روابط عمومی فیلم با حضور “دست‌اندرکاران و فیلمبرداران نامی” برگزار شده را مخابره نکرده است؟
مهم نیست کوپولا فیلم ما را تأیید کند یا نه؛ مهم آن است که اعتماد هموطن مان خدشه دار نشود
نمی‌دانیم روابط عمومی فیلم مجیدی برای این استفهامات پاسخی دارد یا نه اما به عنوان یک مسلمان ایرانی این را می دانیم که پایگاه اطلاع رسانی این فیلم که مزین به نام نامی رسول (ص) است باید دقت فراوانی داشته باشد که اخباری مستند به مخاطب عرضه کند.
مهم نیست که کوپولا و امثال او فیلمی درباره پیامبر اسلام را تأیید کنند یا نه اما این مهم است که پایگاه اینترنتی فیلم گزارش‌های مستند و قابل ارجاع به مخاطب ارائه دهد.
باور داشته باشیم هیچ فیلمی بخصوص یک فیلم پرهزینه در این حد با تأیید کوپولا ارزشمند نمی‌شود و در قلب‌ها راه نمی‌یابد و با تکذیب امثال کوپولا هم از دل‌های دوستدارانش خارج نمی‌شود! مگر تأیید سینماگران هالیوود بود که باعث شد اثر مصطفی عقاد، یادش، تصاویرش و موسیقی‌اش همچنان فراموش نشدنی به نظر برسد؟
با این حال شیوه اطلاع رسانی درباره فیلم‌ها قطعاً بر دامنه اعتماد مخاطب نسبت به فیلم تأثیری مستقیم دارد.
“کشورهای دیگر” کدامند؟
از بحث تمجید کوپولا که بگذریم یک پرسش دیگر باقی است؛
در ابتدای خبر نمایش فیلم با حضور کوپولا آمده بود“پس از استقبال بی نظیر توسط تماشاگران ایرانی و دیگر کشورها این بار نوبت به تماشاگران آمریکایی رسید تا برای تماشای فیلم جلوی سالن سینما صف بکشند”
دوستان بفرمایند به جز ایران و جشنواره فیلم مونترال اساساً این فیلم در کدام کشورها نمایش عمومی و حتی جشنوارهٔداشته که عنوان می‌کنند کشورهای دیگر و این کشورهای دیگر کدامند؟
