مردم به‌جای این‌که نیازمند دسترسی به اینترنت در داخل اتوبوس باشند، نیازمند در اختیار قرار گرفتن کتاب‌های کوچک، کم‌حجم و ارزان‌قیمت هستند که به سهولت در دسترس آنها قرار گیرد تا بار دیگر آنها را به مطالعه ترغیب کند
تاملی در اظهارنظر اخیر معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری تهران
برای اتوبوس، اینترنت واجب است یا کتاب؟
سینما پلاس: شهرداری تهران اعلام کرده به‌زودی قصد دارد در اتوبوس‌های شهری امکان بهره‌گیری از اینترنت را به‌صورت رایگان فراهم کند اما آیا هزینه این اقدام نمی‌تواند صرف فعالیت‌های فرهنگی بهتری شود؟
به گزارش وب سایت خبری ـ تحلیلی سینما پلاس، خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در مطلبی به قلم «حمیده جهانگیر» نوشت: شنبه هشتم آذرماه در روزنامه همشهری به نقل از سید جعفرتشکری هاشمی، معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهردار تهران اعلام شد به‌زودی امکان استفاده از اینترنت رایگان در داخل اتوبوس‌های شهری برای شهروندان فراهم می‌شود.
طبق آنچه در این خبر عنوان‌شده، در پی استفاده آزمایشی از طرح اینترنت اتوبوس در برخی خطوط شرق تهران، مدیریت شهری تصمیم گرفته این امکان را برای شهروندان فراهم کند تا در دیگر خطوط شهری نیز از اینترنت بهره‌مند شوند.
شاید مطالعه این خبر باعث خوشحالی و شادی بسیاری از صاحبان تلفن همراه شود. این روزها داشتن گوشی هوشمند که قابلیت نصب و اجرای برنامه‌های اندرویدی را داشته باشد، به چیزی در حد و اندازه «نان شب» تبدیل‌شده و تقریباً کمتر کسی را می‌توان پیدا کرد که حتی باوجود بنیه مالی ضعیف، از این امکان فنّاورانه برخوردار نباشد. به لطف گسترش طولی و عرضی این گوشی‌ها نیز تقریباً اطلاعات آنها با دیگر مخاطبان و رهگذران به اشتراک گذاشته و اصطلاحاً «شیر» می‌شود؛ یعنی کافی است در اتوبوس، مترو، پله‌های برقی یا مکان‌های عمومی کمی سرخودتان را به چپ و راست بچرخانید تا با مشاهده صفحه عریض تلفن‌های همراه مردم، به‌راحتی عکس‌های خصوصی و حتی پیامک‌های شخصی و پیامک‌های بانکی آنها را مشاهده کنید. به‌عنوان یک فرد رسانه‌ای نیز همواره و در چنین مواقعی با نحوه بهره‌برداری اغلب مردم از شبکه‌های اجتماعی مواجه شده‌ام این کاربرد بیشتر شامل ردوبدل کردن لطیفه است و کمتر استفاده فرهنگی از این امکانات جدید فنّاورانه می‌شود. این مساله نشان‌دهنده عدم ایجاد زیرساخت‌های لازم برای بهره‌گیری از این فنّاوری جدید در میان افراد جامعه است. شاید یکی از دلایل جدی مطالعه نکردن مردم نیز در شرایط فعلی جامعه نیز حجم بالای استفاده مردم از این شبکه‌ها و نیز بهره‌گیری نادرست از آنها باشد که البته نکته نسبتاً درستی است. حال در چنین وضعیتی چه ضرورتی دارد که شهرداری تهران که علاوه بر امور شهری، برای خود وظایف فرهنگی نیز قائل است، با صرف هزینه و بودجه فراوان تمامی اتوبوس‌ها را به اینترنت مجهز کند؟ شاید نگاه بدبینانه این باشد که شهرداری بهتر است این بودجه را صرف توسعه شبکه BRT کند تا مردم هنگام سوارشدن به این اتوبوس، مجبور به استفاده از روش‌های غیرمتعارف و کماندویی! نشوند اما این بودجه می‌تواند به‌جای اینترنت، صرف توسعه شبکه کتابخانه‌ای داخل اتوبوس‌ها شود. اقدامی که چند سال قبل نیز صورت گرفت و با نصب باکس‌های پلاستیکی در داخل اتوبوس‌ها، کتاب‌هایی کوچک و کم‌حجم در اختیار مخاطبان قرار گرفت و با همین اقدام کوچک، کتاب به مخاطب ایرانی نزدیک‌تر شد.
البته درباره همین برنامه نیز اما و اگرهای فراوانی وجود داشت و متأسفانه کتاب‌ها به‌درستی انتخاب‌نشده و عناوین فراگیر و کامل نبود اما از حیث پاسخ به یک نیاز فرهنگی در جامعه ایران، اقدام مثبتی بود. در حال حاضر نیز مردم به‌جای این‌که نیازمند دسترسی به اینترنت در داخل اتوبوس باشند، نیازمند در اختیار قرار گرفتن کتاب‌های کوچک، کم‌حجم و ارزان‌قیمت هستند که به سهولت در دسترس آنها قرار گیرد تا بار دیگر آنها را به مطالعه ترغیب کند. طبیعی است آن دسته از شهروندان محترمی هم که به دلیل ویژگی‌های شغلی نیازمند بهره‌گیری لحظه‌ای از اینترنت هستند، با پرداخت چند هزار تومان ناقابل این امکان را روی تلفن‌های همراه خود فعال کرده‌اند.
