این روزها با گشایش نسبی در وضعیت مالی کشور، وضع مالی صدا و سیما هم بهتر شده اما مسوولان این سازمان همچنان از ابزار «بی پولی» برای عدم همکاری با برخی تهیه کنندگان و کارگردان ها بهره می برند و در پاسخ به پیگیری آنها برای ساخت پروژه های خود اعلام می کنند: «فعلا پولی در کار نیست»!
سینماپلاس گزارش می دهد:
بحران مالی به دهان صداوسیما مزه کرد/ ضرغامی «دست به چک» شد
سینماپلاس/مرتضی فتحی: با وجود رفع نسبی بحران مالی صدا و سیما، مشاهده های خبرنگار ما نشان می دهد مسئولان این رسانه تمایل چندانی به بازگرداندن وضعیت به روال سابق ندارند و از بهانه «مشکلات مالی» به عنوان اهرمی جدی و موثر برای عدم همکاری با اغلب برنامه سازان استفاده می کنند.
به گزارش سینماپلاس در طول دو سال اخیر مسوولان تلویزیون و بخصوص در بخش سیما به بهانه مشکلات اقتصادی پیش آمده ناشی از تحریم های غرب علیه ایران، ساخت بسیاری از پروژه های تلویزیونی خود را متوقف و ساخت هرگونه سریال و فیلم جدید تلویزیونی را منوط به جذب «مشارکت مالی» از سوی تهیه کنندگان کردند. حتی کار به جایی رسید که مسوول یکی از واحدهای تولید سریال در تلویزیون، هرنوع عقد قرارداد با تهیه کنندگان را منوط به تامین 50 درصد از بودجه سریال کرده بود و هر تهیه کننده ای که این 50 درصد را با خود به تلویزیون می آورد، بدون طی کردن مراحل دست و پاگیر سابق و حضور در شوراها، یکراست از دفتر این مدیر، جهت عقد قرارداد راهی بخش اداری ـ مالی می شد تا هرچه سریع تر قرارداد خود را امضاء نماید و ساخت برنامه را آغاز کند.
در چنین شرایطی گروه فراوانی از تهیه کنندگان و برنامه سازان که قادر به جذب کمک مالی برای پروژه های خود نبودند از گردونه برنامه سازی حذف و گروهی از تهیه کنندگان نوظهور وارد این حرفه شدند که بیش از آنکه تخصص و توانی در برنامه سازی داشته باشند، به واسطه ارتباط با نهادهای اقتصادی خاص امکان جذب منابع مالی را برای برنامه سازی داشتند. این وضعیت که سبب ایجاد فضایی دلال مآبانه در عرصه تلویزیون شد، بارها با اعتراض افراد و گروه های دلسوز مواجه شد اما مسوولان سیما به بهانه مشکلات مالی، روند مذکور را ادامه دادند.
رسانه ملی بواسطه پخش مسابقات جام جهانی عایدی مالی خوبی داشت اما هنوز هم بسیاری از تهیه کنندگان را با واژه “فعلا پول نیست” سرمیدواند/عکس:محمد مهیمنی(جام جم)
همچنان میگویند «فعلا پولی در کار نیست»!
این روزها با گشایش نسبی در وضعیت مالی کشور، وضع مالی صدا و سیما هم بهتر شده اما مسوولان این سازمان همچنان از ابزار «بی پولی» برای عدم همکاری با برخی تهیه کنندگان و کارگردان ها بهره می برند و در پاسخ به پیگیری آنها برای ساخت پروژه های خود اعلام می کنند: «فعلا پولی در کار نیست»! یکی از مهم ترین قربانیان وضعیت جدید، «فرج الله سلحشور» است که قرار بود سریال یوسف پیامبر را برای تلویزیون بسازد اما به دلیل پاسخ منفی مسوولان تلویزیون، حالا به سراغ مخاطبان آثار خود رفته و از آنها درخواست کرده تا برای ساخت این اثر قرآنی به کمک وی بیایند. این اتفاق در شرایطی رخ می دهد که در حال حاضر در هر شبکه تلویزیونی چند تهیه کننده خاص عهده دار ساخت اغلب آثار نمایشی آن شبکه هستند و حتی اخیرا تلویزیون فهرست بیش از 70 سریال در تدارک تولید خود را اعلام کرده است اما در این ترکیب جدید آثاری همچون «حضرت موسی» شاید به واسطه صراحت سلحشور در انتقاد از مسوولان سیما جایگاهی ندارد حال آنکه شبکه های تلویزیونی در سال های اخیر بارها و بارها سریال یوسف پیامبر او را پخش کرده اند که اگر قرار بود برای هر نوبت پخش، حقوق مادی این کارگردان پرداخت گردد، قطعا رقم آن بسیار کلان بود.
ضرغامی «دست به چک» شد
وجه دیگر مشکل مالی تلویزیون، تهیه کنندگانی هستند که امکان دریافت بدهی خود را از شبکه ای خاص ندارند. این روزها چنین تهیه کنندگانی با مراجعه به «عزت الله ضرغامی» از وی درخواست می کنند تا بدهی تلویزیون به آنها را پرداخت نماید. ضرغامی نیز بسته به اعتبار این تهیه کنندگان، رفتاری متفاوت را در پیش می گیرد. برخی را به خود تلویزیون ارجاع می دهد و در برخی موارد خود شخصا پرداخت بدهی تلویزیون به این تهیه کنندگان را به عهده می گیرد. اخیرا ضرغامی چکی به مبلغ 200 میلیون تومان را به یکی از تهیه کنندگان طلبکار تلویزیون پرداخت کرده است. جالب است بدانید ضرغامی خود شخصا این چک را نوشته و بابت بدهی به تهیه کننده ای پرداخته که سابقه ساخت چند سریال تاریخی مهم را در کارنامه کاری خود دارد؛ سریال هایی که در زمان پخش با استقبال خوبی مواجه شده اند. این تهیه کننده بابت پروژه تاریخی دو سال قبل خود از یکی از شبکه های تلویزیونی طلب داشت که در این مدت پرداخت نشده بود.
به نظر می رسد در حال حاضر تلویزیون نیازمند شفافیت مالی است. سینماپلاس امیدوار است مسوولان تلویزیون رقم دقیق هزینه ها و درآمدهای خود در ماههای اخیر را اعلام و سیاست کاری خود در همکاری با تعداد اندکی از تهیه کنندگان را تشریح نمایند تا برای برنامه سازان این عرصه چشم اندازی روشن از فعالیت در این حرفه به وجود بیاید و اینگونه تصور نشود که این عرصه صرفا در اختیار عده خاصی از نورچشمی ها است.
پایان مطلب/
