سینما مثبت: سریال «مو به مو» به نویسندگی و کارگردانی پرویز شهبازی،تهیه کنندگی مستانه مهاجر و با بازی میرسعید مولویان، هانیه توسلی، الیکا ناصری، حسن معجونی، بنیامین بهادری، رضا فیضبخش و… این روزها از پلتفرم شیدا در حال پخش است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری_تحلیلی سینمامثبت، داستان «مو به مو» درباره مردی است که با بحران های مالی و خانوادگی دست و پنجه نرم میکند و به هر دری میزند تا زندگیاش را تغییر دهد،اما موفق نمیشود…
پرویز شهبازی کارگردان شناخته شدهای است که بسیاری از علاقهمندان سینما و منتقدان با دیدگاه و آثار او آشنایی دارند. اغلب فیلمهای او درباره قشر متوسط جامعه و دو راهیهایی است که بر سر راه آنها شکل میگیرد.او از فیلمسازانی است که به موضوعهای اجتماعی پرداخته و با شناختی که از مشکلات و معضلات دارد؛توانسته این مسائل را به خوبی به تصویر بکشد.
هرچند در راه پیشرفت شهبازی در سینما سنگ اندازی شد،اما حالا با تجربه حضور در فضایی جدید – سریال سازی برای پلتفرم شیدا- در حال آزمودن عرصهای دیگر برای فعالیت است.
در فیلمنامه و فیلم موقعیتی به نام تصمیم گیری وجود دارد که بسیار تعیین کننده است.بسیاری از نقطه عطف ها نیز در همین مرحله اتفاق میافتد. به همین دلیل پرویز شهبازی همواره شخصیت های داستاناش را در چنین موقعیتی قرار می دهد.
هر انسانی در زندگی معمولی خویش یک راه را انتخاب کرده و پیش میرود.بسیاری از آنان به ظاهر اخلاقگرا بوده و به همنوع خود کمک میکنند، اما سوالی که مطرح می شود این است:آیا این افراد اگر صاحب موقعیتی شدند،مثلا اگر تمکن مالی پیدا کرده یا مسندنشین پست مهمی شدند،همان رفتار قبل را در قبال مردم دارند؟
معدودی از مردم،نه تنها دچار تغییر نمیشوند،بلکه سعی می کنند از موقعیتی که برای آنان پیش آمده استفاده بهینه کرده و دست گرفتاران را بگیرند.آیا همه این چنین رفتار می کنند؟مسلما جواب منفی است.زیرا در جامعه و حتی در نزدیک خودمان افرادی را سراغ داریم که به خاطر موقعیتی که به دست آورده اند،یک شبه تغییر ماهیت داده اند،البته به سمت بدی!این رفتارچنان رفتار می کنند که گویا از روز ازل چنین موقعیتی را داشته اند.این گونه اشخاص ضعیف النفس و بی ظرفیت،نه تنها خود را گم می کنند، بلکه به نوعی از جامعه،مردم و حتی نزدیکان خود انتقام می گیرند.
شخصیت منصور سریال «مو به مو»ی پرویز شهبازی نیز یکی از افراد جامعه است که دچار مشکلات مالی و خانوادگی بسیاری شده.مدام نیز برای او اتفاقات بد میافتد،از رفتن ناگهانی همسرش گرفته تا از بین رفتن کالاهایش در گمرک فرودگاه و پلمب دفتر کارش.
شاید حجم این اتفاقات بد کمی اغراق آمیز به نظر برسد،اما بارها و بارها چنین موقعیت هایی برای بسیاری از اقشار جامعه پیش آمده که نام آن را بدشانسی نهاده اند.
سوال این است که آیا گشایش در کار منصور ایجاد میشود یا خیر؟سوال مهم تر اینکه اگر مشکلات اش حل و صاحب مال و منال شد،تغییر او به سمت بدی است یا خوبی؟آیا به دیگران کمک می کند یا مانند بسیاری سعی در انتقام گیری دارد،به خصوص افرادی که برای او گرفتاری پیش آورده اند؟
موضوع مهم دیگر خوابها یا کابوس هایی است که منصور میبیند.از بس که تکرار شده اند،خودش نیز کم کم باور میکند که جانش در خطر است.پیش بینی های رمال هم نمیتواند او را از فکر و خیال بیرون بیاورد.
معمولا افرادی که در زندگی دچار مشکل میشوند،هم دچار کابوس شده و هم در عالم رویا غوطه ور می شوند.این طبیعی است...
ترکیب بازیگران مو به مو
ترکیب بازیگرانی که پرویز شهبازی آن را چیده،بسیار درست و حرفهای است.به یکدیگر برای اجرای بهتر نقش کمک میکنند که این هم از خواص فعالیت در تئاتر است.
شهبازی در انتخاب بازیگران بسیار حساس و دقیق است و همیشه هنرمندانی را بر میگزیند که بتوانند به خوبی از عهده کاراکترهایی که آفریده است،بربیایند.
وی از بازیگران باتجربه و مشهور در فیلم هایاش بهره می برد،اما اغلب نقش های اصلی را به بازیگران آماتور یا کمتر شناخته شده میدهد.برای این کارش دلیل خوبی دارد،میخواهد که مخاطبان پیش زمینه ذهنی زیادی از بازیگرش نداشته باشند تا آن نقش جا بیفتد.
شهبازی برای نقش اول سریال «مو به مو» میرسعید مولویان را برگزیده است.هرچند این بازیگر در سریال «خاتون» و فیلمهای سینمایی «تومان»، «جنگل پرتقال» و «ناطوردشت» بازی کرده و تواناییهای خود را نشان داده اما هنوز برای بسیاری از مخاطبان شناخته شده نیست.
اکثر بازیگران سریال مو به مو افرادی هستند که سابقه فعالیت در عرصه تئاتر را داشتهاند،از جمله میرسعید مولویان، هانیه توسلی، الیکا ناصری و حسن معجونی.این نکته نشان دهنده تفکر شهبازی است که بیش از بازی حسی و درونی،دنبال بازی بیرونی است.بهترین کسانی که از عهده چنین کاری برمی آیند،بی شک تئاتریها هستند.
شهبازی به دنبال آن نرفته که جمعی از سلبریتی ها را دور خود جمع کند.زیرا می داند که در فیلمسازی نیز مانند فوتبال باید یک تیم هماهنگ و یکدست تشکیل داد تا موفق بود.اگر قرار باشد هر بازیگری ساز خود را بزند،کل کار از دست می رود.
به همین دلیل وی تلاش کرده ترکیبی از بازیگران با تواناییهای مختلف را دور هم جمع کند تا بتواند آنان را به خوبی هدایت کند.
سریال «مو به مو» را باید یک اتفاق جدید در پلتفرم شیدا و حتی دیگر پلتفرمها محسوب کرد.این اتفاق تنها به خاطر حضور پرویز شهبازی به عنوان کارگردان نیست،بلکه ساختار حرفهای این مجموعه است که بعد از دو سریال جریان ساز آبان و بامداد خمار، اکنون با مو به مو نشان دادهاند که هدف شان ارتقای استاندارد سریال سازی در ایران است.
نویسنده: هاله خانجهانی
