سینما مثبت:با گذشت بیش از یک دهه از برگزاری اولین جشنواره‌های سینمایی در پردیس چارسو، حالا با رونق اقتصادی این محل تجاری، شرایط حاد اقتصادی سبب شده تا هزینه‌های برگزاری جشنواره در این محل آنقدر زیاد شود که جشنواره‌های سینمایی به سالن‌های پرت و دور افتاده‌ای مانند ایران مال و پردیس ملت کوچ کنند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری_تحلیلی سینمامثبت،زمانی که جشنواره جهانی فیلم فجر در پردیس چارسو برگزار شد،این مکان فضایی متروک بود که در مقابل علاالدین و بازار موبایل حرفی برای گفتن نداشت اما برگزاری جشنواره‌های متعدد سینمایی آن را پُر رونق کرد.البته که باید از ابتدا قراردادی طولانی مدت برای این حضور نوشته می‌شد تا به محض عبور خَر چارسو از پُل، محدودیت برای جشنواره‌ها ایجاد نکند اما حالا این مساله سبب شده تا رویدادی مانند سینما حقیقت که به واسطه برگزاری در مرکز شهر امکان دسترسی خیلی خوبی برای علاقه‌مندان ایجاد می‌کرد؛ به یکی از پرت‌ترین و سخت‌دسترس ترین پردیس‌های سینمایی کوچ کند.مکانی به نام پردیس ملت که معماری عجیب و غریب آن با پردیس سینمایی هماهنگی ندارد و بیشتر تداعی کننده زندانی امنیتی است! دسترسی به این پردیس در طول روز هم می‌تواند سوژه مستندی باشد که در صورت ساخت، سازنده‌اش متهم به سیاه نمایی خواهد شد.کافی است در فاصله ساعت ۱۵ الی ۲۰ فردی بخواهد با استفاده از اتوبوس خود را به پردیس ملت برساند تا شاهد تصاویری شنیع و تلخ و سیاه نما از تقلای مردم برای سوار شدن در اتوبوس باشد و اگر در فضای دایره‌ای شکل میانه اتوبوس ایستاده باشد حتما شاهد فریادهای گوشخراشی خواهد بود که افراد از مسافران می‌خواهند تا بیش از حد به آن‌ها فشار نیاورند زیرا در برخی مناطق خاص بدن خود «پروتز» دارند و این فشارها ممکن است سلامت آن‌ها را به خطر بیندازد! به گفته فردی طناز، اگر شهروندان تصاویری از نحوه سوار و پیاده شدن به این اتوبوس‌ها از خود تهیه کنند؛ می‌توانند از سازمان ملل اقامت بگیرند!
در چنین شرایطی جشنواره حقیقت به جای آنکه بازتعریفی از فعالیت‌های خود ارائه کند تا در فضایی نزدیک به دانشگاه‌ها – مثلا سینما فلسطین یا حتی دانشگاه تهران- برگزار شود؛ با دست فرمان قدیم در حال برگزاری جشنواره‌ای چاق و چله است.برگزاری کارگاه‌های متعدد و ایجاد بخش‌های جنبی کم فایده نیاز این جشنواره به ساختاری پُرطمطراق و بزرگ را بیش از پیش ایجاد می‌کند و همین مساله مشکلات فراوانی برای جشنواره ایجاد خواهد کرد. مثلا نمایش ۱۲ مستند خارجی در بخش پرتره چه ضرورتی دارد؟ آیا سازندگان این آثار میهمان جشنواره خواهند بود و فرصت گپ و گفت با علاقه‌مندان ایجاد خواهد شد؟آیا این مستندها قابل عرضه در پلتفرم‌ها نیست؟ آیا نمی‌توان این آثار را در طول سال در قالب برنامه سینماتک نمایش داد؟
حالا آلودگی هوای تهران را هم به این مساله اضافه کنید تا دریابید حضور در جشنواره حقیقت تا چه اندازه می‌تواند اتفاق سخت و عجیبی برای مخاطبان سینمای مستند باشد؟
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاه‌های افراد،سازمان‌ها و نهادهایی است که نام آن‌ها در این مطلب آمده است.
