سینما مثبت: با ظهور و بروز برنامه‌هایی جدی و اثرگذار در فضای مجازی، امروز بیش از گذشته نسبت صدا و سیما با چنین برنامه‌هایی مورد پرسش است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری-تحلیلی سینمامثبت،شاید اگر در دهه هشتاد کسی صحبت از پایان انحصار تلویزیون در ایران می‌کرد و از روزی خبر می‌داد که محتوای تصویری خارج از تلویزیون تولید و عرضه می‌شد؛ به استفاده از مواد روان گردان متهم می‌شد اما حالا رسانه‌های مختلفی در این حوزه فعالیت می‌کنند و محصولات تولیدی آن‌ها نیز با تکنیک‌های بی‌تکلف و با تکیه بر سوژه‌های جذاب به محتوایی دیدنی در این عرصه تبدیل شده است.
حسین دهباشی یکی از این برنامه سازان است که طی سال‌های گذشته یک کافه معمولی را به مکانی رسانه‌ای و جذاب تبدیل کرده است.پس از برنامه جذاب و پُر از نکته خشت خام حالا مجموعه مستند ایرانشهر را رونمایی کرده که در فاصله‌ای کوتاه از جنگ دوازه روزه تولید و طی گفت و گو با اصحاب امنیت،اقتصاد،سیاست و رسانه عبرت‌های دفاع میهنی دوازه روزه را تشریح می‌کند.برنامه‌ای که اگر قرار بود در صدا و سیما تصویب و ساخته شود؛ یا با عبارت تکراری «بودجه نداریم» از گردونه تولید خارج می‌شد و یا در نهایت پس از بررسی‌های طولانی مدت در شوراها و کارگروه‌ها، با ممیزی‌های فراوانی مواجه می‌شد که در نهایت پیکر مثله شده‌ای از آن به آنتن می‌رسید.
همچنین است برنامه ماجرای جنگ جواد موگویی و همچنین گفت وگوهای تصویری که روزنامه اعتماد و شرق سال‌هاست آن را تولید می‌کنند.برنامه‌هایی که در آن‌ها به اعتبار رسانه و فرد، افراد مختلف و معتبری حاضر می‌شوند.
در شرایطی که صدا و سیما از فضای انحصاری سال‌های گذشته خارج شده؛ چه نسبتی با چنین برنامه‌هایی دارد؟ آیا صرفا باید ماند شبکه نمایش خانگی در مقابل تولید این آثار بایستد و مانع آن‌ها شود؟ آیا باید به پخش تکه‌هایی از محتوای خاص تولیدی این رسانه‌ها – مانند گفت و گوهای ماجرای جنگ -بسنده کند یا اینکه می‌تواند در تعاملی سازنده با صاحبان این رسانه‌ها،امکان پخش اول یا تکرارهای دیگر این برنامهها را برای خود فراهم کرده و از کنار جذب مخاطبی جدید، اعتباری مناسب برای خود فراهم کند؟!
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاه‌های افراد،سازمان‌ها و نهادهایی است که نام آن‌ها در این مطلب آمده است.
