سینما مثبت: روز گذشته همایون اسعدیان مدیرعامل خانه سینما در حکمی سپیده حیدرآبادی را به عنوان مدیر روابط عمومی خانه سینما تعیین کرد.آیا این انتخاب میتواند تاثیری در وضعیت فعلی این نهاد صنفی داشته باشد؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری_تحلیلی سینمامثبت،خانه سینما از ابتدا به صورتی غلط و غیراصولی پایه گذاری شده و تاسیس آن بیش از آنکه نتیجه عزم صنوف سینمایی برای حل مشکلات خود باشد؛ حاصل برنامه ریزی مدیران اسبق سینمایی برای ادامه حضور در فضای سینما پس از تحویل صندلی قدرت است. در دورههای مختلف نیز این تشکل صنفی وضعیتی متفاوت داشته و متاسفانه در دورههای زیادی به جای آنکه خانه سینما تشکلی صنفی برای طرح و پیگیری مطالبات اهالی سینما باشد؛تبدیل به یک لابی قدرت شده که مدیرانش به جای اجاره کردن دفاتر گران قیمت و پُر هزینه از ساختمانهای تشکل در خیابان بهار و وصال و لاله زار برای أمور شخصی خود بهره میبردند و اگر دولت وقت نیز با آنها «راه» میآمد و سهم آنها را از قدرت پرداخت میکرد و از آنها در جشنوارهها و هیاتهای انتخاب و داوری و شوراهای مختلف بهره میبرد با دولت «راه» میآمدند. در غیر اینصورت با مصاحبه و جریان سازی در تقابل با دولت قرار میگرفتند اما همچنان بودجه جاری خود را از دولت دریافت میکردند!
خانه سینما در سالهای گذشته مدیران روابط عمومی موفقی مانند کامران ملکی داشته اما در سالهای اخیر به همان اندازه که مدیرعامل آن بیثبات بوده و از مرضیه برومند تا علی دهکردی تغییر کرده، افراد مختلفی نیز در مقام روابط عمومی عهده دار أمور آن بودهاند.از مینا جهانگیری تا کیوان کثیریان و حتی محمد رسول صادقی و حالا سپیده حیدرآبادی که از همکاران خوب رسانهای است اما مشخص خانه سینما شخص نیست بلکه دیدگاه غیرشفاف و ضد رسانهای حاکم بر مدیران آن است.دیدگاهی که سبب میشود فردی مانند همایون اسعدیان که روحیاتی کاملا ضد رسانهای دارد و فاقد تاب آوری لازم در مقابل انتقاد است؛ در جلسهای رسانهای با خبرنگاران یکی- بدو کند و از مواجهه با رسانههای مستقل پرهیز داشته باشد به گونهای که در نشست اخیر با رسانهها نیز خبری از رسانههای مستقل نبود و از واهمه طرح سوالهای انتقادی آنها به این نشست دعوت نشده بودند.به دلیل همین روحیه است که اسعدیان حتی در نشست شورای عالی سینما با حضور معاون اول رئیس جمهور نیز شان جلسه را رعایت نمیکند و وارد جر و بحث با رئیس سازمان صدا و سیما میشود.جلسهای که در آن اسعدیان به جای آنکه با پوششی رسمی و مناسب حاضر شود؛ با تیشرت و دکمههای باز پیراهن حضور پیدا میکند که این پوشش بیشتر مناسب رفتن به میدان میوه و تره بار است تا مهمترین جلسه سینمای ایران و ممکن است چنین پوششی برداشتی نامناسب از مدیرعامل مهمترین نهاد صنفی در ذهن بیننده ایجاد کند! حالا آیا در شخص اسعدیان پذیرشی وجود دارد که مثلا مدیر روابط عمومی خانه سینما نسبت به پوشش او تذکری بدهد و او پذیرش آن را داشته باشد و حداقل دکمههای پیراهنش را ببندد؟!
با این توصیفات به نظر میرسد نسبت به حضور فردی مانند حیدرآبادی در مسوولیت روابط عمومی خانه سینما نیز نمیتوان چندان خوشبین بود چون این ساختار آنقدر ضعف و ایراد دارد که جایی برای فعالیت موثر روابط عمومی باقی نمیگذارد مگر آنکه توقع از روابط عمومی صرفا لاپوشانی مشکلات و اصطلاحا «ماله کشی» باشد که چنین موضوعی دور از شان این همکار محترم است.
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاههای افراد،سازمانها و نهادهایی است که نام آنها در این مطلب آمده است.