سینما مثبت: تصمیم هفته گذشته شورایعالی انقلاب فرهنگی درباره واگذاری نظارت بر نمایش خانگی به صداوسیما، واکنشهای مختلفی را به دنبال داشته و اعتراضهای فراوانی را ازسوی اهالی فرهنگ و هنر مطرح کرده است. اعتراضهایی که ظاهرا طبق معمول قرار نیست شنیده شوند زیرا جریانی سیاسی به واسطه برخورداری از عنصر قدرت، نیازی به تعامل با اهالی هنر در خود نمیبیند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینمامثبت، شورایعالی انقلاب فرهنگی به ریاست رییس جمهور پس از مدتها کش و قوس درباره واگذاری نظارت بر نمایش خانگی به صداوسیما، تصمیم نهایی خود را گرفت و این حوزه را به صدا و سیما واگذار کرد.
شبکه نمایش خانگی در سالهای اخیر به حوزهای پولساز تبدیل شده و به واسطه جذابیتهای مالی پذیرای گروه زیادی از هنرمندان سینما و تلویزیون شده بود. این موقعیت برای صدا و سیما مشکل ساز بود زیرا هنرمندان به جای فعالیت در این رسانه در فضایی موازی اقدام به فعالیت میکردند که هم به لحاظ مالی برایشان منفعت بیشتری به همراه داشت، هم اعتبار و جایگاه آنها را بالاتر میبرد و هم اینکه لازم نبود با شرایط سختی که در تلویزیون معمول است به فعالیت در این فضا رضایت دهند.
رفتار صدا و سیما در سالهای اخیر نشان داده که نگرانی زیادی برای ارتباط با مخاطب ندارد. حجم فراوان آثار کم کیفیت که این روزها در شبکههای تلویزیونی به نمایش در میآید گویای این مساله است که مخاطب دغدغه چندانی برای صدا و سیما نیست.
سریالهای شبکه نمایش خانگی خطری عمده برای صدا و سیما داشتند و منافع مالی این سازمان را تهدید میکردند. اگر قرار باشد آگهی دهندگان انتخاب جذاب و کم دردسری مثل شبکه نمایش خانگی را داشته باشند دیگر چه دلیلی برای آگهی دادن به صدا و سیمای کم فروغ وجود دارد؟ این مساله به عنوان موضوعی سخت افزاری اهمیت فراوانی در معادله ارتباط صدا و سیما با شبکه نمایش خانگی دارد و احتمال اینکه این شبکه تحت نظر صدا و سیما با همین دست فرمان محتوایی و فقط با اندکی تعدیل به مسیر خود ادامه دهد و در منافع مالی با صدا و سیما شریک شود وجود دارد.شاید اگر شبکه نمایش خانگی به این میزان سودآوری و صرفه اقتصادی نمیرسید سازمان صدا و سیما به سراغ آن نمیآمد و حالا که این اسب توسط «بخش خصوصی» زین شده، صدا و سیما که سازمانی پُرهزینه است برای تامین بخشی از مخارج خود به شبکه نمایش خانگی چشم دوخته است. سکوت مدیران سینمایی درباره این ماجرا هم احتمالا به این دلیل است که صدا و سیما مانند همیشه پناهگاه خوبی برای مدیرانی است که دوره فعالیت کوتاه مدتشان در سینما دیر یا زود تمام میشود و در چنین شرایطی چه فضایی بهتر از تلویزیون برای مدیریت و احیانا تهیه کنندگی آنها میتواند باشد؟
البته برخی پلتفرمهای این حوزه با تولید آثار امنیتی تلاش کردهاند تا با نزدیک شدن به نهادهای قدرت اعتماد آنها را جلب کنند و شاید این موضوع فضایی را برای آنها فراهم کند تا از مسیرهایی دیگر خود را از تیررس صدا و سیما دور نگه دارند.
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاههای افراد،سازمانها و نهادهایی است که نام آنها در این مطلب آمده است.