گروه اندکی به‌واسطه پول‌های بادآورد میلیاردی، ناگهان از کنار سینما صاحب ثروت شده و برای خرج کردن آن پول‌ها تصمیم گرفته‌اند همه‌چیز خود را ـ از خانه و ماشین گرفته تا موقعیت اجتماعی و گاهی همسر ـ را «عوض» کنند!
سه نمونه از فسادهای کوچک و بزرگ سینمای ایران را در این مطلب بخوانید:
ایوبی با «مفاسد سینمای ایران» مبارزه خواهد کرد؟
سینما پلاس: این روزها در کشور همه‌جا صحبت از «مبارزه با فساد» است. سینمای ایران نیز یکی از بخش‌هایی است که متأسفانه زمینه‌های فساد در آن فراوان است و متأسفانه گاهی این مفاسد به‌صورتی علنی بروز و ظهور می‌یابند.
به گزارش وب‌سایت خبری ـ تحلیلی سینما پلاس، زمانی که صحبت از «فساد در سینما» به میان می‌آید، همه اهالی سینما ناخودآگاه به یاد اظهارات آن کارگردان معروف می‌افتند که گاه و بیگاه اهالی سینما را به فساد متهم می‌کند. اتفاق‌های ظاهری که از آن به‌عنوان «فساد در سینما» نام‌برده می‌شود، محدود به گروه اندکی از چهره‌های تازه به دوران رسیده و بی‌جنبه است والا مثال‌های این افراد که متأسفانه ساخته‌وپرداخته ذهن‌های بیمار است، در سینما عمومیت نداشته و اغلب فعالان سینمایی، انسان‌هایی شریف و خانواده‌دار هستند. البته در میان این قشر شریف نیز گروه اندکی حضور دارند که به‌واسطه پول‌های بادآورد میلیاردی، ناگهان از کنار سینما صاحب ثروت شده و برای خرج کردن آن پول‌ها تصمیم گرفته‌اند همه‌چیز خود را ـ از خانه و ماشین گرفته تا موقعیت اجتماعی و گاهی همسر ـ را «عوض» کنند!
فسادهای مالی و لزوم مبارزه با آن
فساد در سینمای ایران بیشتر شامل رانت‌خواری و نحوه تقسیم نادرست و شبهه برانگیز منابع و امکانات دولتی است. «حجت‌الله ایوبی» رییس سازمان سینمایی چهره‌ای شریف و محترم است اما به‌واسطه آنکه در عرصه مدیریت سینما جزو «تازه‌واردها» محسوب می‌شود، شناختی دقیق از مختصات سینما ندارد و به همین دلیل برخی مدیران وی سهواً یا عمداً اقدام به فعالیت‌های شبهه‌ناک و مشکوکی می‌کنند که تداعی‌کننده «فساد» است. اطلاعات رسیده به سینما پلاس نشان می‌دهد در بخش‌های مختلف سینمایی چند فعالیت مفسده برانگیز رخ‌داده که باید با آن برخورد شود. این مصادیق به شرح زیر است:
مصداق اول: متصدیان یک جشنواره که بخش «بین‌الملل» دارد، طی تماس با میهمان‌های خارجی از آن‌ها دعوت می‌کنند تا در این رویداد حضورداشته باشند. میهمان‌های خارجی می‌دانند جشنواره‌های ایران به‌صورت خشک‌وخالی برگزار نمی‌شود و علاوه بر خوراکی‌های لذیذ و اقامت در هتل‌های لوکس، هنگام بازگشت میهمانان با انواع و اقسام هدایای گران‌قیمت همچون: قالیچه، آجیل، صنایع‌دستی، پک‌های دی‌وی‌دی موسسه رسانه‌های تصویری و… بدرقه می‌شوند. طبیعی است مدیر جشنواره‌ای اروپایی تمایل زیادی به حضور در چنین رویدادی داشته باشد تا در مدت‌زمانی حداقل یک‌هفته‌ای، با جوجه‌کباب‌ها و باقالی‌پلو با گوشت‌های ایرانی، دلی از عزا درآورد. اما مسئولان ایرانی یک شرط برای او می‌گذارند که چنین است: «شما هم باید متعهد شوید در جشنواره خود ما را دعوت کنید»! بدین ترتیب مدیر سینمایی فرنگ ندیده ایرانی‌شان و منزلت کشور خود را خدشه‌دار می‌کند تا در جشنواره‌ای درجه چندم، در هتلی درجه چندم حضورداشته باشد و صرفاً برای فیس بوک خود چند عکس از حضور در خیابان‌های اروپایی بیندازد. آیا اسم این رفتار فساد نیست؟
مصداق دوم: فرد نسبتاً محترمی مسئول برگزاری مسابقه فیلم‌نامه‌نویسی در یک جشنواره نیمه بین‌المللی می‌شود. در پایان جشنواره به چندین نفر جایزه داده می‌شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد دو نفر از برندگان این جشنواره یک‌جورهایی با دبیر این بخش ارتباط داشته و حتی از طریق او به این رویداد دعوت‌شده‌اند. یکی از برگزیده‌ها، فیلم‌نامه‌نویسی بوده که قرار بوده در تلویزیون به تهیه‌کنندگی این مدیر محترم سریالی بسازد و دیگری فیلم‌نامه‌نویسی بوده که این مدیر گرامی به او سفارش نگارش فیلم‌نامه‌ای داده بوده که بعداً لغو شده و حالا برای اینکه از خجالت او دربیاید، این کار را به او سفارش داده است. به نظر شما آیا این رفتار بوی فساد و تبانی نمی‌دهد؟
مصداق سوم: در سینمای ایران شورایی هست که پول و امکانات را میان پروژه‌ها تقسیم می‌کند و با صلاحدید این شورا به فیلم‌ها پول پرداخت می‌گردد. قاعدتاً این شورا نباید میان اعضای خودش پول توزیع کند اما ناگهان یکی از اعضای این شورا که فردی محترم و ارزشی است، در خبری اعلام می‌کند که در حال ساخت فیلمی است که سرمایه‌گذارش همان نهاد است. یعنی این آقا در شورایی که باید به پروژه‌ها تسهیلات می‌داده، خودش برای خودش تسهیلات تعیین کرده و احتمالاً نظر دیگر اعضای شورا را نیز جلب کرده است. اگر چنین روشی باب شود، آیا در ادامه شاهد این مسئله نخواهیم بود که اعضای چنین شوراهایی به‌صورت علنی، در پروژه‌های مختلف شریک شده و برای آن‌ها پول و اعتبار فراهم کنند؟ به چنین رفتاری چه می‌توان گفت جز «رفتار شبهه‌ناک»؟!
سینما پلاس در آینده‌ای نزدیک مصداق‌های دیگری در خصوص فساد در سینمای ایران را مطرح خواهد کرد و تقاضا دارد پیش از آنکه نهادهای نظارتی وارد گود شده و به مقابله با این وضعیت بپردازند، مدیران سینمایی نسبت به رفع این وضعیت اقدام نمایند.