باید از عده ای که بیرون از مرزهای ایران حتی در افغانستان یا تاجیکستان هم مخاطبی ندارند پرسید که شما دیگر چرا از زبان انگلیسی برای انتشار پیامتان استفاده می کنید؟
یادداشت خواندنی مهدی نادری خطاب به کمپین فرهادی و رفقا
تو که در افغانستان هم مخاطب نداری چرا بیانیه ات را به زبان انگلیسی منتشر می کنی؟
سینماپلاس: کمپینی که اصغر فرهادی و تعدادی از رفقایش از جمله مهناز افشار و صابر ابر در مخالفت با کشتار همنوعان به راه انداخته اند به واسطه مانیفست این کمپین که خلاصه شده در عبارت “کشتار همنوعان را متوقف کنید” به شدت مورد واکنش قرار گرفته است. اصلی ترین نقدها هم از این جهت است که اولا چرا این هنرمندان فارسی زبان، مانیفست خود را به زبان انگلیسی منتشر کرده اند و ثانیا چرا به صراحت نمی گویند که با کشتار در کدام منطقه دنیا مشکل دارند. به گزارش سینماپلاس مهدی نادری کارگردان خلاق ایرانی که با “بدرود بغداد”ش نزد مخاطبان سینما شناخته میشود با نگارش یادداشتی تامل برانگیز به رویه در پیش گرفته شده توسط این کمپین واکنش نشان داده است. متن یادداشت این نویسنده و کارگردان ایرانی را در ادامه می خوانید:
این بی تفاوتی ریشه دارد در افکار نژادپرستانه
ریشه بی تفاوتی سالیان سال ما به مسئله فلسطین را بایستی در افکار نژادپرستانه و جاهلانه ضدعربی مان – بنده و بسیاری که نه – دانست. ریشه همراهی عده ای را با ملت ستمکش باریکه خون آلود غزه را هم بایستی در همراهی دو چهره بین المللی -البته ایرانی – با بیانیه ی سازمان ملل در نفی خشونت علیه همنوعان دانست!
شعار “نه غزه نه لبنان میدهیم” و به آن مباهات میکنیم
همزمانی این بیانیه با کشتار دوباره فلسطینیان و مردم غزه موج سازی ایرانی به نفع ملتی را باعث شد که همیشه حکومتمان را به خاطر حمایت از آنها مورد سرزنش قرار میدهیم . با افتخار شعار “نه غزه و نه لبنان” سرمیدهیم و نژادپرستانه به آن مباهات می کنیم.
چرا از زبان انگلیسی برای انتشار پیامتان استفاده می کنید؟
دو انسان شهیر ایرانی به دلیل گستره مخاطبانشان در دنیا از واژگان انگلیسی برای انتشار شعارشان استفاده کرده اند. باید از عده ای که بیرون از مرزهای ایران حتی در افغانستان یا تاجیکستان هم مخاطبی ندارند پرسید که شما دیگر چرا از زبان انگلیسی برای انتشار پیامتان استفاده می کنید؟ اینکه ما برای بیداری وجدان جامعه ی جهانی بیانیه صادر کنیم متاسفانه از خواب طولانی و بی تفاوتی و ناآگاهی ما نسبت به تلاش های ملت اروپا از 1948 تاکنون پرده بر میدارد.
آثار هنری روشنفکران عاری از هر گونه احساس همدری است
ما در نقطه آغاز همراهی با جامعه جهانی هم نیستیم چرا که لکه ننگ نژادپرستی و ضدعربی و افغانی و ترکی و … را از دامان خود پاک نکرده ایم ! متاسفانه آثار هنری روشنفکران ما خالی از هرگونه احساس همدردی و نمایش زخم و درد و رنج مردمی ست که این روزها حمایت از آن ها آن هم با خط انگلیسی در درون مرزهایمان مُد شده است !
پایان مطلب/