نگاهی به فیلم سینمایی «نقره‌داغ»
یک فیلم و هزار ایراد
چنین کمدی‌هایی بر شوخی‌های جنسی استوار است به‌خصوص وقتی که قرار است شخصیتی مانند اکبر عبدی به عقد ازدواج پوریا پورسرخ دربیاید
چرا فارابی از «سلفی با دموکراسی» حمایت کرده است؟
یک فیلم مدیرپسند
مشکل فیلم «کم جانی» آن است و از این حیث فیلم قبلی همین کارگردان - کاتیوشا - از این اثر جلوتر و به روزتر است
درباره فیلم «چند می‌گیری، گریه کنی۲»
موفقیتی که تکرار نشد
فضای کلی جامعه فضای تلخی است و از طرفی بلیت سینما هم گران شده و حجم زیادی از فیلم‌ها درگیر یک نوع واقع‌نمایی بسیار افراطی شده‌اند و دیگر تفاوتی بین آن موضوع روی پرده با یک فیلم مستند وجود ند...
نگاهی به فیلم سینمایی «چند می‌گیری گریه کنی؟» ساخته علی توکل‌نیا
چند می‌گیری کم‌فروشی نکنی؟
در سینمای ایران لازم نیست همه فیلم‌ها حرف‌های قلمبه سلمبه بزنند و نگاه روشنفکرانه به سوژه داشته باشند و باید آثاری باشند که تماشاگر از تماشای آنها لذت ببرد اما
نگاهی به فیلم سینمایی «مجبوریم» ساخته رضا درمیشیان
سیاسی بازی به جای فیلمسازی
چرا کارگردان نمی‌تواند در پایان فیلم فرجام شخصیت‌ها را مشخص کند و همه شخصیت‌هایش را رها می‌کند تا حاصل فیلمی که در برخی جزئیات مانند موسیقی و صحنه حضور خانم دکتر در منزلش درخشان است، به فیلم...
نگاهی به فیلم سینمایی «انفرادی» ساخته مسعود اطیابی
فیلمی که فقط قرار است بخنداند
انفرادی، فیلم شسته‌‌رفته و مرتبی است و در کلیت فیلم اثری از کم‌فروشی به چشم نمی‌خورد. مخاطبی که با خرید بلیت ۴۵هزار تومانی هم راهی سالن نمایش شده هم، ناراضی از سالن بیرون نمی‌آید
نگاهی به فیلم «لامینور» ساخته داریوش مهرجویی
فیلم تینایجری کارگردان فیلسوف
لامینور فیلمی در ستایش امید و زندگی است که شباهتی به حس و حال فیلم تلخ و جانکاه سنتوری ندارد اما این به معنای کامل بودن و بی‌نقص بودن فیلم نیست.
ضمن احترام به آقای توحیدی که از فیلمنامه‌نویسان برجسته هستند اما باید بگویم ضعف اصلی سینمای ما فیلمنامه است چون پیوست با این عناصر هویتی ندارند.