وقتی مترو توسط مسافران «دور» می‌خورد

سینما مثبت:رضا استادی ـ اصولا فناوری چیزی نیست که ایرانی جماعت حریف آن نشود و هر تمهیدی که از سوی شرکت‌های این حوزه اندیشیده شود، روزی بالاخره توسط ایرانیان غیور به زانو درخواهد آمد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت به نقل از اعتماد، روایت شده در سال‌های پس از انقلاب که ایرانیان غیور و خلاق به دلایل گوناگون عازم خارج از کشور می‌شدند، با سکوت طولانی در خارج از ایران و نیاز مبرم به تلفن، دست به ابتکارهای جالبی می‌زدند و با به کارگیری سکه‌های ایرانی و سکه‌های یخی به جای تلفن فناوری تلفن‌های راه دور را به زمینِ گرم زده و گاه از شدت استفاده از تلفن، شرکت‌های مخابراتی را تا مرز ورشکستگی پیش می‌بردند.  اصولا فناوری چیزی نیست که ایرانی جماعت حریف آن نشود و هر تمهیدی که از سوی شرکت‌های این حوزه اندیشیده شود، روزی بالاخره توسط ایرانیان غیور به زانو درخواهد آمد.  با این مقدمه نکته‌ای که مدت‌هاست در متروی تهران رواج یافته را شرح می‌دهم. در برخی ایستگاه‌ها که محل تلاقی دو خط مترو است، برخی مسافران که باید خط عوض کنند، پیش از ادامه مسیر در خروجی‌های تعبیه شده کارت می‌زنند و ادامه مسیر را به صورت رایگان میهمان شرکت مترو می‌شوند! تصور کنید فردی که مثلا از ایستگاه کهریزک در خط یک، عازم ایستگاه قائم است، با پیاده شدن در ایستگاه بهشتی، کارت خروج می‌زند و سپس در ادامه سفر خود عملا هزینه‌ای پرداخت نمی‌کند. همچنین فردی که از ایستگاه کهریزک عازم ایستگاه تجریش می‌شود؛ این فرد هم می‌تواند لحظه‌ای با پیاده شدن در ایستگاه شهید بهشتی، از خروجی نزدیک به سکو استفاده کرده و پس از زدن کارت دوباره سوار مترو شود.  شرکت مترو در سال‌های دور با اختصاص کارت‌های یک‌ساله و پیشنهاد شیوه‌های مختلف برای پرداخت هزینه سفر این امکان را فراهم می‌کرد افرادی که تعداد دفعات استفاده بیشتری از مترو دارند، با خرید کارت‌های یکساله بتوانند هزینه یکسال سفر را یکجا پرداخت کنند. طبیعتا شرکت مترو نیز به جای آنکه به شکل روزانه هزینه سفر را از مسافران دریافت کند، به شکل یکجا دریافت می‌کرد. در صورت وجود یک سیستم اصولی در مدیریت، این کار می‌توانست فایده‌های مختلفی داشته باشد اما ظاهرا در مترو هم اغلب مجموعه‌های غیرخصوصی، انگیزه‌ای برای برنامه‌ریزی‌های بلندمدت وجود ندارد و مدیران این مجموعه نیز ترجیح می‌دهند همان روال تکراری، سنتی و غیرخلاق را برای فعالیت‌های خود در پیش بگیرند.